Ενδυνάμωση των αδύνατων μελισσιών

  

Οι  μελισσοκόμοι χαιρόμαστε    όταν αναπτύσσονται πολύ τα μελίσσια μας και στενοχωρούμαστε που έχουμε και καθυστερημένα,ενώ  τα βοηθήσαμε και αυτά το ίδιο.Και ψάχνουμε την αιτία χωρίς να σκεπτόμαστε,ότι η  βασίλισσα είναι που παράγει το γόνο και υπάρχουν πολλές αιτίες για να μειονεκτεί ,χωρίς να ευθύνεται  η ίδια, ούτε και εμείς. Υπάρχουν όμως  κάποιες άλλες ευθύνες του μελισσοκόμου,που αν τις  προσδιορίσουμε και τις αποδεχτούμε σαν λάθη μελλοντικά θα τις αποφεύγουμε:

1)Αφήνουμε το όποιο μελίσσι, να εκθρέψει εκείνο βασίλισσα και αυτό  το θεωρούμε επιτυχία. Ότι θα λύσει το πρόβλημά μας .Αλλά δεν σκεφτόμαστε,ότι ένα μειονεκτικό μελίσσι που θέλει να αλλάξει τη βασίλισσά του πάλι μειονεκτική βασίλισσα θα αποκτήσει  και αυτήν θα έχουμε και εμείς σαν μελισσοκόμοι ,με αβάσιμες ελπίδες ότι θα προχωρήσει καλά το μελισσοκομείο μας, έτσι   με τη δική του  πρωτοβουλία.Και εμείς απέχουμε από την ευθύνη να το διαχειριστούμε σαν αφεντικό του.Νοοτροπία  που επισκιάζει γενικά ολόκληρο το μελισσοκομείο, ότι  εμείς    θα πάμε μόνο στον τρύγο της σοδειάς .Και οι επισκέψεις στα μελίσσια μας  γίνονται  απλά ….. για να χορτάσουμε την κενοδοξία μας, με τη βαρύγδουπη λέξη, ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ…..Όμως η επιθεώρηση σαν ενέργεια ,στρατιωτικά επιβεβαιώνει ότι υπάρχει οργανωμένη ετοιμότητα,που έγινε με αρκετή προσπάθεια  .

2)Εμείς όμως δεν ιδρώσαμε να ψάχνουμε να βρούμε και να σημαδέψουμε με αξιολόγηση,τα μελίσσια που ξεχειμώνιασαν άριστα και είναι αυτά που προχωρούν μπροστάρικα,τα αρχηγικά του μελισσοκομείου,που πρέπει να τα βοηθήσουμε να δώσουν και το παραπάνω από αυτό που ξέρουν και μπορούν.Για να προσφέρουν τη μαγιά τους και στα υπόλοιπα ,να συνακολουθήσουν,να πάρουν από τη ράτσα τους και να τους μοιάσουν.  Απομόνωση λοιπόν  της βασίλισσας με διάφραγμα ,η σε κλουβί εννοούμε,να κάνουν βασιλικά κελιά.Να ορφανευτούν τα αδύνατα,για να τους δώσουμε από τα δυνατά κελιά,νωρίς την άνοιξη. Δηλαδή,εφαρμογή μιας  ελεγχόμενης  βελτίωσης της  ποιότητας του μελισσοκομείου μας  και όχι πορεία προς το άγνωστο …. ( με βάρκα την ελπίδα).

3)Εφαρμογή της ανανέωσης των βασιλισσών κάθε δεύτερη χρονιά,απαραίτητα,πρέπει να κάνουμε. Και η εξομοίωση της ηλικίας των βασιλισσών διευκολύνεται με τα προηγούμενα.Οι νέες βασίλισσες δίνουν την ανάπτυξη,είναι αυτές που δεν σμηνουργούν.Και  ησυχάζουμε και από αυτό το βάσανο,να γινόμαστε  κυνηγοί των αφεσμών. Και πώς να το κάνουμε και πόσο κοστίζει αυτό.Και η εξομοίωση των μελισσιών πόσο δεν απλουστεύει τις μελισσοκομικές εργασίες,αφού τα περίπου όμοια μελίσσια χρειάζονται και όμοιους χειρισμούς.Η επιθεώρηση σε ένα δύο δίνει τη συνολική εικόνα, η  φροντίδα σχεδόν όμοια σε όλα  ,οι μεταφορές το ίδιο και η γραφειοκρατεία τί θέλει το ένα,τί χρειάζεται το άλλο,σκέτη κόλαση,πόση άνεση και πόση πληρότητα με ξεκούραση μας προσφέρει.Έτσι κάνουμε Συλλογική Μελισσοκομική Εκμετάλλευση.

4)Τα αδύνατα θα υπάρχουν πάντα σε κάθε μεγάλο μελισσοκομείο,αλλά δεν ασχολούμαστε με αυτά.Απλά τα ενώνουμε με εφημερίδα και τα κάνουμε και αυτά παραγωγικά και συνακόλουθα των δυνατών μας,κρατώντας την βασίλισσα του καλύτερου από αυτά.Και με την πιο πάνω μελισσοκομική( στρατηγηκή ) ,την επόμενη χρονιά θα είναι και αυτά πρωταγωνιστές.Γιατί δεν θα θέλουμε αδύνατα μελίσσια στο μελισσοκομείο,που για να τα ενδυναμώσουμε ,να χρειάζεται να αλλάξουμε τη θέση τους ,με  δυνατό, για να του πάρει τις συλλέκτριες και να αποδυναμωθεί και το δυνατό.  Κοντολογίς  δεν θέλουμε ρουτινιάρικη μελισσοκομία ,αλλά μόνο  δυναμική και αποτελεσματική.Και έτσι το πρόβλημα ,που βάζει ο τίτλος   του θέματός μας,λύνεται.Αν δεχτούμε και εφαρμόσουμε τις πιο πάνω απόψεις.-

πηγή:το μελίσσι