Πως αντιμετωπίζουμε ένα αρρενοτόκο μελίσσι

Υπάρχουν πολλές παρανοήσεις γύρω απο το θέμα των εργατριών που γεννούν,αλλά εαν καταλάβει κανείς πώς προέκυψαν,θα ξεκαθαρίσει τι έχει να αντιμετωπίσει, πως έφτασε η κατάσταση εως εδώ και πως θα την διορθώσει.

Προσπαθήστε να φαντασθείτε το εξής:Το μελίσσι έχει χάσει την βασίλισσά του.Σε αυτή την κυψέλη οι εργάτριες προσπάθησαν να αναθρέψουν μια νέα βασίλισσα αλλά απέτυχαν.Ετσι λοιπόν μετά απο δέκα ημέρες πάνω-κάτω τα τελευταία αυγά που γέννησε η βασίλισσα έχουν γίνει σφραγισμένος γόνος.Δεν υπάρχει ανοικτός γόνος στην κυψέλη.

Εχει αποδειχθεί οτι η φερομόνη που εκλύεται απο τον ανοιχτό εργατικό γόνο είναι το υλικό εκείνο που καταστέλει τις ωοθήκες των εργατριών μελισσσών.Η φερομόνη της βασίλισσας παίζει επίσης εναν ρόλο αλλά η φερομόνη του ανοιχτού γόνου είναι ο βασικός χημικός καταστολέας.Χωρίς την πηγή αυτών των χημικών οι ωοθήκες των εργατριών αρχίζουν να ωριμάζουν.Αυτό δεν συμβαίνει σε μια βραδυά όμως σταδιακά οι εργάτριες αρχίζουν να γεννούν αυγά.Ο ακριβής χρόνος ποικίλει, ομως θα αρχίσουμε να βλέπουμε αυγά εργατριών περίπου σε τρείς εβδομάδες απο τον χαμό της βασίλισσας.

Σκεφθείτε οτι ξαφνικά χιλιάδες εργάτριες χάνουν την φερομόνη του ανοιχτού γόνου.Για κάποιο λόγο δεν θα μετατραπούν όλες σε ωοτόκες αλλά αυτό θα συμβεί ίσως σε κάποιες δεκάδες η εκατοντάδες στις  οποίες θα ωριμάσουν οι ωοθήκες και θα αρχίσουν να γεννούν ταυτόχρονα.

Σύντομα θα αρχίσουν να γεννούν παντού.Γεννούν πολλά αυγά σε κάθε κελί καθώς και πάνω απο την γύρη που περιέχεται σε άλλα κελιά.Επειδή οι εργάτριες δεν έχουν γονιμοποιηθεί, απο τα αυγά που γεννούν θα προκύψουν κηφήνες και για τον λόγο αυτό ονομάζονται αρρενοτόκες.

Το θέμα είναι οτι ξαφνικά η κυψέλη γεμίζει με ανοιχτό κηφηνόγονο, ομως μόνο η φερομόνη του ανοιχτού εργατικού γόνου καταστέλλει τις ωοθήκες των εργατριών.Την ίδια στιγμή οι εργάτριες εκλύουν φερομόνες σαν της βασίλισσας με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να εισάγουμε νεα βασίλισσα, την οποία τις περισσότερες φορές θανατώνουν.Ετσι η εισαγωγή νεας βασίλισσας τις περισσότερες φορές δεν λειτουργεί.

Το τίναγμα της κυψέλης στην άκρη του μελισσοκομίου για να απαλλαγούμε απο τις αρρενοτόκες και η εισαγωγή νέας βασίλισσας μπορεί και πάλι να μην λειτουργήσει διότι στην κυψέλη δεν υπάρχει ανοικτός εργατικός γόνος.Οι εργάτριες θα θανατώσουν την νέα βασίλισσα πριν αρχίσει να γεννάει και θα επανέλθουν στην προηγούμενη κατάσταση.

Ο μόνος τρόπος για να σωθεί το μελίσσι είναι η καταστολή των ωοθηκών των εργατριών.Αυτό μπορεί να γίνει με την προσθήκη ανοιχτού εργατικού γόνου στην κυψέλη.Ετσι σε λίγο χρόνο οι ωοθήκες των εργατριών θα κατασταλούν.Ομως εαν εισάγουμε βασίλισσα πολύ νωρίς αφότου προσθέσαμε τον ανοιχτό γόνο θα την θανατώσουν πάλι.  

Ο καλύτερος τρόπος είναι να προσθέτουμε ενα πλαίσιο με ανοιχτό γόνο κάθε λίγες ημέρες μέχρις ότου οι μέλισσες να ξεκινήσουν να κάνουν την δική τους βασίλισσα.Κάθε πότε πρέπει να προσθέτουμε γόνο εξαρτάται απο την ηλικία του γόνου.Τα αυγά εχουν διάρκεια τρείς ημέρες και οι λάρβες μένουν ανοιχτές για 5.5 εως 6 ημέρες.Υποθέτοντας οτι η περισσότερη φερομόνη εκλύεται απο λάρβες παρά απο τα αυγά, θα πρέπει να προσθέτουμε γόνο κάθε 5 με 6 ημέρες εαν ο γόνος είναι νεαρός.

Οταν το μελίσσι αρχίσει να ανατρέφει βασίλισσα απο μόνο του τότε μπορούμε να το αφήσουμε να συνεχίσει την ανατροφή της η να είσάγουμε δική μας βασίλισσα.Το χτίσιμο των βασιλικών κελιών μας δείχνει την θέληση του μελισσιού να δεχθεί νεα βασίλισσα και ειναι πλέον ασφαλές να εισάγουμε την δική μας.

Με την ίδια λογική μπορούμε να συνενώσουμε την κυψέλη με μια παραφυάδα που έχει βασίλισσα και ανοιχτό εργατικό γόνο,χρησιμοποιώντας διπλό συρμάτινο διάφραγμα η άλλη μέθοδο που θα προστατεύσει την βασίλισσα μέχρις ότου κατασταλούν οι ωοθήκες των εργατριών.Η πλήρης συνένωση θα γίνει μετά απο τρείς εβδομάδες.

Εαν η κυψέλη έχει μείνει πολύ καιρό χωρίς βασίλισσα το μελίσσι θα είναι μικρό,επιθετικό και δεν θα αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί κανείς μαζί του.Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να τινάξουμε το μελίσσι και οι μέλισσες κάποιες θα πάνε σε άλλες κυψέλες και κάποιες άλλες θα πεθάνουν.

επικοινωνία:periskepsis@gmail.com

επισκεφθείτε την ομάδα μας στο facebook

Εξισορρόπηση της δυναμικότητας των μελισσιών

Την εποχή αυτή ο μελισσοκόμος θα πρέπει να αποφασίσει εαν θα εξισορροπήσει τα μελίσσια του ωστε να ξεκινήσουν ολα απο το ίδιο σημείο και εφαρμόζοντας ενιαίους χειρισμούς.Παρακάτω παραθέτω τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της εξισορρόπησης καθώς και τα αντίστοιχα της αυτόνομης ανάπτυξης δηλαδή της μη εξισορρόπησης.

Εξισορρόπηση 

Πλεονεκτήματα

• Δίνεται η ευκαιρια ανάπτυξης σε μελίσσια τα οποία έμειναν πίσω οχι εξαιτίας δικού τους προβλήματος αλλά κάποιου λάθους του μελισσοκόμου.
• Δίνεται βοήθεια ανάπτυξης σε παραφυάδες,νεα μελίσσια
• Μειώνεται ο χρόνος εργασίας του μελισσοκόμου καθώς σε κάθε επιθεώρηση γίνεται μόνο μια εργασία η ιδια σε ολα τα μελίσσια 
• Διευκολύνει τον μελισσοκόμο που κάνει βασιλοτροφία το φθινόπωρο να ξεχωρίσει τις καλές βασίλισσες

Μειονεκτήματα

• Τα προβληματικά μελίσσια κρύβονται και συνεχίζουν να δημιουργούν προβλήματα καθ'ολη τη μελισσοκομικη χρονια
• Περιορίζεται η δυνατότητα εφαρμογής διαφορετικών συστημάτων εκμετάλλευσης.

Αυτόνομη ανάπτυξη

Πλεονεκτήματα

• Ξεχωρίζουν γρήγορα τα προβληματικά μελίσσια χωρίς να χαθεί χρόνος και χρήμα
• Δίνεται η δυνατότητα να εφαρμοσθούν διαφορετικά συστήματα εκμετάλλευσης ομαδοποιώντας τα μελίσσια,πχ ομάδα παραγωγής βασιλικού πολτού,ομάδα παραγωγής μελιού κ.α

Μειονεκτήματα

• Το χαρτί και το μολύβι γίνονται απαραίτητα,αφου σε κάθε επιθεώρηση ο μελισσοκόμος πρέπει να κάνει πολλές και διαφορετικές επεμβάσεις
• Ο κίνδυνος λεηλασιών και μεταφοράς ασθενειών δεν είναι αμελητέος.

Η απόφαση ειναι του μελισοκόμου ανάλογα με τις ανάγκες ,τις δυνατότητες,την εμπειρία και τα μέσα που διαθέτει.Παρακάτω παρουσιάζουμε τον τρόπο που θα εξισορροπήσουμε τα μελίσσια μας

1. Το βράδυ που μαζεύονται οι μέλισσες τοποθετούμε επάνω διάφραγμα βασίλισσας σε ένα δυνατό  μελίσσι  και το αφήνουμε να ηρεμήσει.
2. Κατόπιν με λίγο κάπνισμα σηκώνουμε από τη βάση του, το αδύνατο και το τοποθετούμε πάνω από το διάφραγμα του δυνατού και κλείνουμε κάθε έξοδο που μπορεί να έχει η αδύνατη κυψέλη, ώστε οι μέλισσες να υποχρεωθούν να περάσουν από το διάφραγμα για έξοδο από την κάτω κυψέλη.
3. Έτσι κάνουμε ένα δυνατό μελίσσι με 2 πατώματα και 2 βασίλισσες ,που το αδύνατο επωφελείται: α) από τη ζέστη του δυνατού, β) από την άφθονη τροφή του, γ) από τον πληθυσμό του δυνατού που θα ανέβει να τροφοδοτήσει το αδύνατο.
4. Μεγαλύτερη  εξισορρόπηση επιτυγχάνεται αν ανεβάσουμε  και πλαίσια με γόνο και μέλι από  την κάτω στην πάνω κυψέλη.
5. Όταν δυναμώσει το πάνω συνήθως σε 1 μήνα, τότε χωρίζουμε το κάτω από το πάνω.
6. Το πάνω το βάζουμε στην αρχική  θέση του κάτω, που είναι πιο δυνατό για να κερδίσει συλλέκτριες.
7. Κίνδυνος υπάρχει όταν από αποτυχία το πάνω στερείται τελείως γόνου και δεν ελκύσει παραμάνες.
8. Σ’ αυτή την περίπτωση αναπληρώνουμε εμείς αυτήν την έλλειψη μεταφέροντας ένα πλαίσιο γόνου από άλλο μελίσσι χωρίς μέλισσες. Έτσι με τη μέθοδο αυτή μπορεί να σωθεί ενα αδύνατο μελίσσι.
9. Η ανταλλαγή της θέσης δυνατού με αδύνατο, φέρνει εξίσωση με την απόσπαση των συλλεκτριών που μπήκαν στην αδύνατη κυψέλη.

επικοινωνία periskepsis@gmail.com

επισκεφθείτε την ομάδα μας στο facebook

Δημιουργία δυνατών παραφυάδων

Βασική προϋπόθεση όταν πολλαπλασιάζονται τα μελίσσια είναι να μην παραχθούν μικρά και αδύνατα σμήνη. Τα μικρά μελίσσια πιθανό να χαθούν αργότερα ή να παρουσιάσουν αρρώστιες όπως είναι η Αμερικάνικη Σηψιγονία, η Ασκόσφαιρα και άλλα προβλήματα.

Για να αποφευχθεί το συγκεκριμένο πρόβλημα θα πρέπει να χωρίσετε τα μελίσσια σας όταν φθάσουν σε μεγάλους πληθυσμούς και παράλληλα να έχετε έτοιμες βασίλισσες για τα νέα μελίσσια που θα φτιάξετε. Γι’αυτό, τροφοδοτήστε τα μελίσσια εντατικά ώστε να φθάσουν τον πληθυσμό των 20 πλαισίων.  Ετοιμάστε βασίλισσες με τις γνωστές μεθόδους βασιλοτροφίας ή αγοράστε τις από γνωστό βασιλοτρόφο. Οι χωρισμοί μπορεί να γίνουν επί τόπου. Φροντίστε όμως στην νέα θέση να μεταφέρεται το μητρικό μελίσσι το οποίο ας έχει περισσότερο πληθυσμό ώστε να υποφέρει λιγότερο με την απώλεια μεγάλου μέρους των συλλεκτριών μελισσών.

Εάν δεν έχετε δυνατότητα να παράγετε ή να αγοράσετε νέες βασίλισσες μπορείτε να εφαρμόσετε τον εξής χειρισμό:
Φροντίστε να υπάρχει νεαρός γόνος κάτω των τριών ημερών και στα δύο πατώματα. Μετά, τοποθετείστε ανάμεσα στα δύο πατώματα ένα χώρισμα (κονραπλακέ, σίτα αερισμού κ.ά) Δεν είναι απαραίτητο να εντοπίσετε σε ποιο πάτωμα βρίσκεται η βασίλισσα. Το χώρισμα αυτό δημιουργεί ορφάνια στο μελίσσι εκείνο που δεν είναι η βασίλισσα. Μην ξεχάσετε να δημιουργήσετε μια δεύτερη είσοδο στο πάνω πάτωμα για τη διέξοδο των μελισσών.

Μετά από δύο ημέρες, όταν πλέον εμφανιστούν βασιλικά κελιά στο ορφανό μελίσσι, το χώρισμα αντικαθίσταται με βασιλικό διάφραγμα ώστε τα δύο μελίσσια να συνενωθούν.

Στη συνέχεια κάντε μια επιλογή των βασιλικών κελιών και αφήστε μόνο ένα-δύο από αυτά. Αφήστε το μελίσσι έτσι μέχρι να εκκολαφθεί και να ξεκινήσει τη γέννα της η νέα βασίλισσα. Δώστε λίγο χρόνο, ώστε στο μελίσσι με τη νέα βασίλισσα να σφραγίσει καινούργιο γόνο. Μετά χωρίστε λαμβάνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα που αναφέρθηκαν προηγούμενα.

επικοινωνία periskepsis@gmail.com

επισκεφθείτε την ομάδα μας στο facebook

Φτιάχνουμε πολλές κηρήθρες γρήγορα

Η άνοιξη είναι η κατεξοχήν εποχή για χτίσιμο κηρηθρών, αφενός γιατί είναι στο ένστικτο των μελισσών, αφετέρου διότι αυτήν την εποχή δεν αναμένουμε κάποιο τρύγο και όλες οι τροφές που συλλέγονται αξιοποιούνται κυρίως για την εκτροφή του γόνου. Εκμεταλλευτείτε την τάση των μελισσών λοιπόν και δώστε πλαίσια με φύλλα κηρήθρας ιδιαίτερα στα δυνατά μελίσσια. Εάν έχετε ανάγκη από πολλές νέες κηρήθρες, μπορείτε να αφαιρείτε σε 2-3 μέρες τις φρεσκοχτισμένες και να τοποθετείτε νέα φύλλα κηρήθρας συνεχώς. Έτσι προκύπτουν πολλές νέες κηρήθρες που μπορεί να αξιοποιηθούν στην ανάπτυξη και των αδύνατων μελισσιών τα οποία χτίζουν λιγότερο. Η τροφοδοσία με σιρόπι, θα βοηθήσει σημαντικά στην επίσπευση του χτισίματος.

Μία εναλλακτική λύση για χτίσιμο πολλών νέων κηρηθρών σε μία κυψέλη, είναι η αναφερόμενη μέθοδος της μετάγγισης όπως αυτή εφαρμόζεται για την καταπολέμηση της Αμερικάνικης Σηψιγονίας. Επιλέγετε ένα δυνατό μελίσσι από το οποίο αφαιρείται όλες τις κηρήθρες και τις μοιράζετε σε άλλα μελίσσια, μικρά ως επί το πλείστον προκειμένου να τα ενισχύσετε. Αφήνετε μόνο μία κηρήθρα με ανοιχτό γόνο και συμπληρώνετε με φύλλα κηρήθρας, μισά σε αριθμό από το αρχικό μελίσσι (για ένα δεκάρι μελίσσι, θα προσθέσετε 5φύλλα κηρήθρας). Τινάζετε τον πληθυσμό και αρχίζετε τροφοδοσία με σιρόπι κάθε μέρα για μία εβδομάδα. Στο διάστημα αυτό, το μελίσσι θα έχει χτίσει επαρκώς τις κηρήθρες και παράλληλα θα έχετε ενισχύσει σημαντικά και τα μικρά σας μελίσσια. Για κάθε ένα δεκάρι μελίσσι, θα χρειαστείτε 3-5 άλλα μελίσσια στα οποία θα μοιράσετε τις κηρήθρες.
Η παραγωγή κεριού επηρρεάζεται απο τους πιο κάτω παράγοντες

• την εποχή.Οι μέλισσες παρουσιάζουν έντονη τάση για χτίσιμο την άνοιξη στην ανθοφορία της κερασιάς και του αγριοράδικου.
• την θερμοκρασία του περιβάλλοντος.Οι μέλισσες χτίζουν οταν η θερμοκρασία κυμαίνεται απο 10-15βαθ κελσίου.
• τη νεκταροέκκριση.Οι μέλισσες χτίζουν μόνο οταν υπάρχει νεκταροέκκριση.
• τον διαθέσιμο χώρο.Εαν δεν βρούν χώρο να χτίσουν το κερί που παράγουν πέφτει στον πυθμένα της κυψέλης.
• την παρουσία γύρης.Μελίσσια χωρίς γύρη δεν παράγουν κερί ενω χτίζουν εντονα οταν εισρέει φρέσκια γύρη άσχετως της αποθηκευμένης.
• την παρουσία γόνου.Οταν δεν υπάρχει γόνος κυρίως ανοιχτός οι μέλισσες δεν χτίζουν.
• την απουσία της βασίλισσας.οταν το μελίσσι είναι ορφανό δεν χτίζει.
• τον αριθμό των νεων ηλικιακά μελισσών.Το μελίσσι χτίζει περισσότερο οσο περισσότερες νεες μέλισσες εχει.
• Το μελίσσι χτίζει πιο γρήγορα οταν τα φύλλα κηρήθρας τοποθετούνται δίπλα στον γόνο

πηγή-εργαστήριο μελισσοκομίας ΑΠΘ

επικοινωνία:periskepsis@gmail.com

επισκεφθείτε την ομάδα μας στο facebook

Μέθοδος Αλεξάντερ για πρόληψη σμηνουργίας και ανάπτυξη

  Η μέθοδος αυτή μοιάζει πολύ με την μέθοδο Ντεμαρί, διαφέρει όμως ως προς το ότι έχει σκοπό όχι μόνο την πρόληψη της σμηνουργίας αλλά και την καλύτερη ανάπτυξη του μελισσιού.

 

Όταν το μελίσσι φτάσει στην πλήρη ανάπτυξη του και πριν αρχίσει να δείχνει τάση προς σμηνουργία, βρίσκουμε τη βασίλισσα την οποία, μαζί με το πλαίσιο του γόνου στο οποίο βρίσκεται, τοποθετούμε στο κέντρο μιας κυψέλης που περιέχει 9 χτισμένες ή άχτιστες κηρήθρες  (κατά προτίμηση όμως χτισμένες). Η νέα αυτή κυψέλη, όπως και στη μέθοδο Ντεμαρί, τοποθετείται στη θέση της παλιάς. Επάνω σε αυτή μπαίνει ένα διάφραγμα βασίλισσας και κατόπιν ο άνευ βασίλισσας γόνος της αρχικής κυψέλης.

Αφού περάσουν 5 ημέρες, όλος ο ασφράγιστος γόνος στο πάνω πάτωμα έχει σφραγιστεί. Εάν βρούμε βασιλικά κελιά σε αρχικό στάδιο, χωρίζουμε αμέσως το επάνω πάτωμα και το τοποθετούμε παραπλεύρως της παλιάς, με την είσοδο προς την ίδια διεύθυνση.

Εάν δεν βρούμε βασιλικά κελιά, προτιμότερο είναι να πραγματοποιήσουμε το χωρισμό ύστερα από άλλες 5 ημέρες. Όταν γίνει ο χωρισμός, δίνουμε στο άνευ βασίλισσας τμήμα ένα εκλεκτό βασιλικό κελί (αφού καταστρέψουμε τα κελιά τα οποία έχτισαν) ή -αν έχουμε- μια γόνιμη βασίλισσα, 24 ώρες μετά το χωρισμό.

Η κάθε μια από τις δύο κυψέλες φτάνει πάλι στην πλήρη ανάπτυξη εντός 60 περίπου ημερών και τότε, εάν μεν προτιμάμε να κάνουμε αύξηση, τις αφήνουμε ως έχουν, αλλιώς τις ενώνουμε με τη μέθοδο τη μέθοδο της  εφημερίδας αφού αφαιρέσουμε την παλιά βασίλισσα.

Περιορίζουμε τότε την νέα βασίλισσα στο κάτω πάτωμα με διάφραγμα βασίλισσας, πάνω από το οποίο τοποθετούμε το άνευ βασίλισσας γόνο και όσα πατώματα χρειάζονται.

Με την μέθοδο αυτή πετυχαίνουμε τέσσερα πράγματα:

1)      Την αποφυγή της σμηνουργίας

2)      τη δημιουργία μιας πολύ δυνατής κυψέλης

3)      την ανανέωση της βασίλισσας και

4)      μια καλή σοδειά

Εκείνο που μας διδάσκει η μέθοδος αυτή και το οποίο πρέπει να προσέξουμε είναι ότι ο γόνος δεν χωρίζεται κατευθείαν σε νέα κυψέλη, όπως συνηθίζεται, αλλά τοποθετείται πάνω από τον εμβρυοθάλαμο με διάφραγμα βασίλισσας.

Εάν χωριζόταν κατευθείαν σε νέα κυψέλη και νέα θέση, το μεγαλύτερο μέρος των ενήλικων μελισσών θα επέστρεφε στην παλιά κυψέλη και θα υπήρχε κίνδυνος να παραμεληθεί και να χαθεί αρκετός γόνος μικρής ηλικίας στο χωριζόμενο τμήμα, λόγω εγκατάλειψης και ελλιπούς διατροφής.

Ενώ όταν το χωριζόμενο τμήμα παραμείνει επάνω στην ίδια κυψέλη, πάνω από το διάφραγμα, όλος ο γόνος εξακολουθεί να λαμβάνει την ίδια περιποίηση που είχε πρώτα και όταν περάσουν 5 μέρες και σφραγιστεί, τότε μπορούμε να προβούμε άφοβα στο χωρισμό.

επικοινωνία: periskepsis@gmail.com

επισκεφθείτε την ομάδα μας στο facebook

Μέθοδος Ντεμαρί για αντικατάσταση της βασίλισσας και πρόληψη σμηνουργίας

Στις περιοχές όπου η σμηνουργία είναι εντατικότερη, προτιμότερη είναι η μέθοδος Ντεμαρί, η οποία μπορεί να εφαρμοστεί και προληπτικά, δηλαδή πριν εκδηλωθεί η τάση για σμηνουργία, και επανορθωτικά, δηλαδή όταν αρχίσει πλέον η κυψέλη να τρέφει βασιλικά κελιά.

Τη μέθοδο αυτή επινόησε και εφάρμοσε ο Αμερικανός μελισσοκόμος Ντεμαρί, το 1892. Αποδείχθηκε τόσο αποτελεσματική ώστε έγινε παντού αποδεκτή και χρησιμοποιείται ακόμη και τώρα, με διάφορες παραλλαγές, σε όλες σε όλες της χώρες όπου υπάρχει προηγμένη μελισσοκομία.

Ένας σύντομος ορισμός της μεθόδου Ντεμαρί είναι ο εξής:Επέκταση του εμβρυοθάλαμου με την προσθήκη ενός δεύτερου πατώματος, μεταφορά της βασίλισσας και περιορισμός της στο κάτω πάτωμα, με λίγο γόνο, μεταφορά του υπόλοιπου γόνου στο πάνω πάτωμα, πάνω από το διάφραγμα της βασίλισσας.

Πολλές παραλλαγές της μεθόδου στις λεπτομέρειες της χρειάστηκε να γίνουν για να προσαρμοστεί στις διαφορετικές συνθήκες κάθε περιοχής, και ο έμπειρος μελισσοκόμος, όταν αντιληφθεί το μηχανισμό και τις αρχές στις οποίες βασίζεται, μπορεί να την προσαρμόσει μόνος του στις ιδιαίτερες του τοπικές συνθήκες.

Η αρχική μέθοδος, όπως την περιέγραψε ο ίδιος ο Ντεμαρί στα μελισσοκομία περιοδικά το 1892, έχει ως εξής:

Όταν το μελίσσι αναπτυχθεί τόσο πολύ ώστε να υπάρχει κίνδυνος να σμηνουργήσει, σηκώνουμε την κυψέλη από την βάση της και τοποθετούμε στη θέση της μία άλλη κυψέλη, η οποία περιέχει 9 κενές χτισμένες κηρήθρες. Έπειτα βρίσκουμε την βασίλισσα και την μεταφέρουμε, με το πλαίσιο του γόνου επάνω στο οποίο βρίσκεται, στο κέντρο της νέας κυψέλης με τις 9 κενές κηρήθρες. Εάν δεν έχουμε χτισμένες κηρήθρες, μεταχειριζόμαστε άχτιστες, αλλά είναι ασύγκριτα προτιμότερες οι χτισμένες και κατά προτίμηση οι παλιές, μέσα στις οποίες έχει μεγαλώσει γόνος.

Επάνω στο πρώτο αυτό πάτωμα, τοποθετούμε τώρα ένα διάφραγμα βασίλισσας, και επάνω από αυτό, την αρχική κυψέλη με το γόνο και όλο το περιεχόμενο της. Στο πίσω μέρος του πατώματος ανοίγουμε τρύπα μικρής διαμέτρου για να μπορούν να πετάξουν οι κηφήνες και μην πεθάνουν αποκλεισμένοι στο πάτωμα. Σε μέρη όπου η ανθοφορία είναι πολύ δυνατή, τοποθετούμε και τρίτο πάτωμα με κηρήθρες.

Με αυτό τον τρόπο πετυχαίνουμε τα εξής:

Δίνουμε στη βασίλισσα απεριόριστο χώρο για να γεννήσει και στις εργάτριες κενές κηρήθρες για να αποθέσουν ελεύθερα το νέκταρ που έρχεται σε αφθονία από τους αγρούς και το οποίο, μέχρι να ωριμάσει, καταλαμβάνει διπλάσιο χώρο κηρηθρών. Επίσης πετυχαίνουμε αυτόματα την αποσυμφόρηση του εμβρυοθάλαμου, με την κατάλληλη κατανομή του πληθυσμού, γιατί οι μεν μικρής ηλικίας μέλισσες παραμένουν ως επί το πλείστον στο πάνω πάτωμα όπου είναι ο γόνος, ενώ οι ηλικιωμένες παραμένουν κυρίως στο κάτω. Επίσης, πετυχαίνουμε για μικρό διάστημα στην επιβράδυνση της ωοτοκίας της βασίλισσας. Στην περιοχή όμως όπου η σμηνουργία δεν είναι τόσο εντατική, καλό είναι να μην ανακόπτουμε πολύ το ρυθμό της ωοτοκίας,για να μην οπισθοδρομεί το μελίσσι και τότε, αντί ενός πλαισίου με γόνο, δίνουμε στο κάτω πάτωμα 2,3 ή και 4 πλαίσια με γόνο ως επί το πλείστον ασφράγιστο, ανάλογα με τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε περιοχής. Τι ακριβώς πρέπει να κάνει ο μελισσοκόμος,θα το βρει μόνος του έπειτα από δοκιμές και την πείρα που θα αποκτήσει.

Πέντε μέρες μετά τον παραπάνω χειρισμό, εξετάζουμε προσεκτικά το επάνω πάτωμα που περιέχει τον άνευ βασίλισσας γόνο. Εάν δεν έχουν χτίσει οι μέλισσες βασιλικά κελιά, αφήνουμε την κυψέλη ως έχει. Κατά πάσα όμως πιθανότητα και κυρίως εάν το μελίσσι είναι δυνατό και ο γόνος πολύς στο επάνω πάτωμα και ιδιαιτέρως αν η βασίλισσα είναι ηλικίας δυο ετών και άνω, θα βρούμε προχωρημένα βασιλικά κελιά, τα οποία, εάν δεν μας χρειάζονται, τα καταστρέφουμε προσέχοντας να μην μας διαφύγει ούτε ένα και κυρίως εκείνα που είναι χτισμένα στην πλευρά της κηρήθρας και διακρίνονται δύσκολα. Εάν μένει και ένα μόνο βασιλικό κελί, υπάρχει κίνδυνος σμηνουργίας. Καλό είναι κατά την επιθεώρηση αυτή να ελευθερώνουμε καλά τα πλαίσια από τον πληθυσμό που τα καλύπτει, και τότε θα μπορούμε να διακρίνουμε καλά όλα τα βασιλικά κελιά.

Εάν όμως σκοπεύουμε να χρησιμοποιήσουμε τα βασιλικά κελιά,δεν πρέπει να τινάζουμε τα πλαίσια για να τα ελευθερώσουμε, γιατί τότε αχρηστεύονται οι βασίλισσες που μεγαλώνουν μέσα στα κελιά.

Σε περίπτωση που θέλουμε και τη σμηνουργία να προλάβουμε και συγχρόνως να ανανεώσουμε την παλιά βασίλισσα, παρεμβάλλουμε ένα τρίτο πάτωμα με κενές κηρήθρες, μεταξύ του κάτω πατώματος και του άνω όπου είναι ο γόνος, πάντοτε βεβαίως διατηρώντας το διάφραγμα βασίλισσας επάνω στο κάτω πάτωμα. Με αυτό τον τρόπο, μεν ο κίνδυνος της σμηνουργίας αποσοβείται με την τέλεια απομάκρυνση του γόνου από την βασίλισσα, και στο πάνω πάτωμα, το οποίο είναι απομακρυσμένο από την βασίλισσα, οι μέλισσες χτίζουν πάντοτε ωραία βασιλικά κελιά αντικατάστασης. Όταν εκκολαφτεί νέα βασίλισσα και έρθει ο καιρός να πετάξει για γονιμοποίηση, χρησιμοποιεί την οπίσθια μικρή έξοδο που ανοίξαμε για τους κηφήνες, και ύστερα από λίγο καιρό την βρίσκουμε να γεννά στο πάνω πάτωμα.

Τότε αφαιρούμε την παλιά βασίλισσα από το κάτω πάτωμα, μεταθέτουμε κάτω το τρίτο πάτωμα με τη νέα βασίλισσα και ανεβάζουμε επάνω τον ορφανό γόνο της παλιάς βασίλισσας.

Κατά τον τρόπο αυτό γίνεται αυτόματα αντικατάσταση της βασίλισσας.

Καλό είναι να αφήνουμε την παλιά βασίλισσα να γεννά και αυτή μέχρι την εποχή που θα αρχίσει η μεγάλη ανθοφορία, για να επωφεληθούμε από τον γόνο δύο βασιλισσών, και τότε αφαιρούμε την παλιά και αφήνουμε μόνο την νέα στο κάτω πάτωμα.

επικοινωνία:periskepsis@gmail.com 

επισκεφθείτε την ομάδα μας στο facebook

Τροποποιημένη μέθοδος Χ.Μπέκα

 Προβαίνω ,στηριζόμενος πάντα στην μέθοδο, σε μια νεα  τροποποιησή της για όσους θελήσουν να την εφαρμόσουν και να χτίσουν  κεριά καθώς και να εισάγουν   γονιμοποιημένη βασίλισσα  στο ορφανό μελίσσι κερδίζοντας χρόνο ανάπτυξης .

Η διαφορά σε αυτήν την εφαρμογή είναι ότι τοποθετούμε την βασίλισσα με το πλαίσιο της στην κενή άδεια κυψέλη πριν δεχθεί τις συλλέκτριες ή και κατα την ώρα που δέχεται τις συλλέκτριες,  φροντίζοντας πάντα οι γόνοι να έιναι 3 πλαίσια, 1 πλαίσιο προμήθειες και 1πλαίσιο χτισμένο . Μετά από 3 ημέρες  φροντίζουμε με ταίσματα να τοποθετούμε κεριά για χτίσιμο και πλήρη ανάπτυξη .

Η  αρχική  κυψέλη που μετακινήθηκε  λίγα μέτρα δεξιά ,αριστερά, διαγώνια ή πίσω χάνει τις συλλέκτριες, δεν έχει βασίλισσα λόγω αφαίρεσης της και ο πληθυσμός της αποτελείται μόνο απο μέλισσες μικρής ηλικίας (παραμάνες) .

Το σμήνος αυτό το αφήνουμε ορφανό για 24 ώρες  και μετά  κάνουμε εισαγωγή βασίλισσας με κλουβί.  Την  επόμενη ημέρα, σπάμε την τάπα του κλουβιού για να ελευθερωθεί το ζαχαροζύμαρο και χαλάμε όλα τα  ανοιχτά κελιά.  Αν θέλουμε να  συλλέξουμε  τον βασιλικό πολτό καθυστερούμε το σπάσιμο της τάπας του κλουβιού για άλλες 12 ώρες .
Κλείνουμε την κυψέλη και επιθεωρούμε μετά από 7 ημέρες για να διαπιστώσουμε την γέννα της νέας βασίλισσας .Με τον τρόπο αυτό η εισαγωγή νέας βασίλισσας έχει μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας λόγω μεγαλύτερης αποδοχής επειδή οι  μέλισσες είναι μικρής ηλικίας .Το σμήνος αυτό αναπτύσσεται πολύ γρήγορα  επειδή η νέα βασίλισσα  γεννάει αμέσως .
Ταίσματα  με σιρόπι  ανά 2 ημέρες ή  ένα κιλό ζαχαροζύμαρο είναι απαραίτητα  μέχρι να φτιάξει τις δικές του συλλέκτριες περίπου 8 ημέρες.

Μόλις διαπιστώσουμε πτήσεις στην κυψέλη τοποθετούμε κεριά για χτίσιμο και  πλήρη ανάπτυξη φροντίζοντας να ταίζουμε 2 με 3 φορές την εβδομάδα  σιρόπι .
Στο άλλο σμήνος τώρα που έχει την βασίλισσα και έχει δεχθεί τις συλλέκτριες η ανάπτυξη συνεχίζεται. απο την επόμενη ημέρα.
,Αν θέλουμε  να χτίσουμε κεριά, τοποθετούμε  μετά από 3 ημέρες άχτιστα  και ταίζουμε με σιρόπι . . Το μελίσσι που έχει δεχθεί τις συλλέκτριες και έχει την βασίλισσα είναι επιθετικό. Εχει μόνο συλλέκτριες γιαυτό φροντίζουμε να κάνουμε χειρισμούς  χτισίματος και ανάπτυξης μετά από  3 ημέρες.
Οταν περάσει η εποχή της σμηνουργίας  τα 2 σμήνη εχουν αναπτυχθεί πλήρως. Ενώνουμε στις ανθοφορίες τα 2 σμήνη έχοντας την επιλογή να αφαιρέσουμε την νέα η την  παλιά βασίλισσα. Το ενωμένο μελίσσι  έχει τουλάχιστον 14  πλαίσια γόνο. Αν υπάρχουν χτισμένα κεριά στην αποθήκη μας τοποθετούμε  τρίτο πάτωμα με αυτά   κάνοντας το  μελίσσι τριώροφο για συλλογή μελιού .Σε ευνοικές συνθήκες οι αποδόσεις είναι πολυ μεγάλες ,τρυγάμε μετά από 21 ημέρες το 3 πάτωμα  και μετά απο 4 ημέρες όλο το δεύτερο.

Έχουμε  δε και την επιλογή να αφαιρέσουμε μόνο 2 η 3 πλαίσια  μέλι απο το κάτω πάτωμα  απο την μία πλευρά ,με την προυπόθεση να ταίσουμε .
Παραδίνω την μέθοδο με την τροποποίησή της  στον Μελισσόκοσμο  για κοινοποίηση στους μελισσοκόμους της επικρατειάς μας και εύχομαι απο καρδιάς  σε όσους την εφαρμόσουν καλή επιτυχία στην ανάπτυξη των σμηνών  και καλούς τρύγους

Χ.Μπέκας

Γεωπόνος Τ.Ε

επικοινωνία:periskepsis@gmail.com