(1η ημέρα)
Κόβουμε παραφυάδα από το μητρικό (ένα δυνατό) μελίσσι και την τοποθετούμε 2-3 μέτρα πίσω από αυτό, έχοντας μέσα τη βασίλισσα, κλειστό γόνο και προμήθειες.
(Βρίσκουμε τη μάνα του Α1 και τη βάζουμε σε μια νέα κυψέλη Α!, μαζί με το πλαίσιο γόνου πάνω στο οποίο είναι, αλλά και τις μέλισσες που αυτό έχει. Ακόμα, παίρνουμε από το Α1 και βάζουμε στο Α! ένα πλαίσιο με τροφές και όλες τις μέλισσες που αυτό περιέχει. Τέλος, τοποθετούμε 1-2 άδεια, κτισμένα ή άκτιστα πλαίσια, τροφοδοτούμε και απομακρύνουμε την κυψέλη αυτή (Α!) 1,5 έως 2 μέτρα πίσω από την Α1. (Σχήμα 1).
(3η ημέρα)
Χαλάμε τα βασιλοκελιά από το μητρικό μελίσσι.
(11η ημέρα)
Τοποθετούμε τις νέες κυψέλες γύρω από την θέση του μητρικού μελισσιού σε σχήμα βεντάλιας, χωρίζουμε τον γόνο και τις προμήθειες ανάλογα
με το πλάνο μας σε 2-3-4 ή 5. Φροντίζουμε η κάθε κυψέλη να έχει 2 βασιλικά κελιά.Για να ενισχύσουμε τις παραφυάδες μπορούμε να δώσουμε
πληθυσμό από κάποιο δυνατό αφού τον ψεκάσουμε. (16) Η βασίλισσα θα εξέλθει.
Από τον αρχικό χειρισμό και για ένα μήνα τροφοδοτούμε με γυρεόπιτα μετά οι κυψέλες δουλεύουν κανονικά και τις δίνουμε σιρόπι.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να προσέξουμε δυο πράγματα. Η κάθε νέα παραφυάδα που θα δημιουργηθεί, θα πρέπει να έχει απαραίτητα, τουλάχιστον ένα πλαίσιο γόνου, με ένα βασιλικό κελί και δυο πλαίσια πληθυσμό.
Ας υποθέσουμε ότι από τα 8 πλαίσια που έχει το Α1 ( τα δυο τα έχουμε ήδη αφαιρέσει κατά τον αρχικό χειρισμό), αποφασίσουμε να δημιουργήσουμε τρεις παραφυάδες.
Μοιράζουμε λοιπόν τα πλαίσια με τον γόνο, αλλά και τα πλαίσια με τις τροφές και τις μέλισσες, σε τρία ισοδύναμα μέρη, και αφήνουμε το ένα μέσα στη κυψέλη Α1, ενώ μεταφέρουμε τα δυο άλλα μέρη σε δυο νέες κυψέλες Α2 και Α3, ίδιου χρώματος με την Α1 .
Αφού τελειώσουμε με αυτούς τους χειρισμούς τροφοδοτούμε τα τρία αυτά μελισσάκια με σιρόπι, τους περιορίζουμε την είσοδο και τα παρατάσσουμε σε μια ημικυκλική διάταξη, γύρω από την θέση που είχε αρχικά το μελίσσι . (Σχήμα 2, με σκούρο χρώμα φαίνεται η αρχική θέση του μελισσιού).
Από την 11 ημέρα που στήνουμε τη βεντάλια έως την 30 ημέρα δέν ενοχλούμε το μελίσσι για να μην κόψουν οι μέλισσες τη βασίλισσα
Σε 30 μέρες μετά το αρχικό χειρισμό, επιθεωρούμε για να διαπιστώσουμε πως όλα πάνε καλά, οι μάνες έχουν αρχίσει να ωοτοκούν και τα μελίσσια μας έχουν αρχίσει να ζητάνε πλαίσια και ίσως τροφοδότηση, ανάλογα με τις υπάρχουσες ανθοφορίες.
Στο σημείο αυτό έχει τελειώσει το πρώτο μέρος της μεθόδου και από εδώ και πέρα έχουμε δυο επιλογές :
Η πρώτη είναι να διατηρήσουμε ανεξάρτητα τα τέσσερα μελίσσια μας, δηλαδή το αρχικό που αν το φροντίσουμε ανάλογα θα ανακάμψει και θα ζητήσει πάτωμα και τα τρία νέα που έχουμε δημιουργήσει, προκειμένου να κάνουμε αύξηση του μελισσοκομείου μας.
Η δεύτερη επιλογή είναι να συνενώσουμε τα τέσσερα μελίσσια μας για να δημιουργήσουμε όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που θα μας επιτρέψει να πετύχουμε μεγάλη σοδιά.
Σε αυτή τη περίπτωση λίγες μέρες πριν την έναρξη της βασικής ανθοφορίας- στόχο, μεταφέρουμε τα τέσσερα μελίσσια μας Α1/Α1, Α1,Α2,Α3 στο τόπο ανθοφορίας και τα συνενώνουμε με τη μέθοδο της εφημερίδας, χωρίς να αναζητήσουμε τις μάνες και χωρίς να παρεμβάλουμε βασιλικά διαφράγματα.
Φροντίζουμε μόνο να βάλουμε πρώτα στο κάτω μέρος τα νέα μελίσσια και τελευταίο το μελίσσι με την παλιά μάνα. Η επιλογή αυτή μας δίνει τις περισσότερες πιθανότητες να επικρατήσει μια νέα μάνα, από τις μονομαχίες για την επικράτηση βασίλισσας, που μοιραία θα γίνουν. Ακόμα φροντίζουμε να ανοίξουμε διάπλατα την κάτω είσοδο (μοναδική) για να εξυπηρετείται ο τεράστιος αυτός πληθυσμός. (Σχήμα 3)
Σύμφωνα με μετρήσεις που έκανε ο ίδιος ο εμπνευστής αυτής της μεθόδου, οι σοδιές που πέτυχε για τρία συνεχόμενα χρόνια, από πολλά μελίσσια μάρτυρες, ήταν εντυπωσιακές και πολύ-πολύ μεγαλύτερες από τις σοδιές των απλών διώροφων μελισσιών που δεν είχαν χωριστεί.
Εκτός όμως από αυτό, εφαρμόζοντας τη μέθοδό του, πετύχαινε και αυτόματη ανανέωση της μάνας κάθε χρόνο.
Κλείνοντας, να αναφέρουμε πως η μέθοδος του Prost μπορεί να προσαρμοστεί στις υπηρεσιακές ανάγκες του καθενός από εμάς και μπορεί να δεχτεί πολλές βελτιώσεις.
Η πιο χαρακτηριστική, είναι αυτή που επιλέγουν κάποιοι μελισσοκόμοι, οι οποίοι προτιμούν να εισάγουν γονιμοποιημένες βασίλισσες στις παραφυάδες Α1,Α2,Α3, αμέσως μετά την ορφάνια τους, κερδίζοντας έτσι ένα ολόκληρο μήνα ανάπτυξης, σε σχέση με αυτό που εφαρμόζει η μέθοδος του Prost, δηλαδή την φυσική δημιουργία βασιλισσών από τις παραφυάδες αυτές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου