Οι μέλισσες εντοπίζουν και απομακρύνουν τις προσβεβλημένες προνύμφες στο αρχικό στάδιο, πριν τα συμπτώματα της αρρώστιας γίνουν ορατά. Προσβάλλονται και προνύμφες μεγαλύτερης ηλικίας χωρίς να παρουσιάσουν συμπτώματα της αρρώστιας, λόγω της ποσότητας τροφής που πρόλαβαν να πάρουν τις πρώτες ημέρες της ζωής τους.
Οι προνύμφες που έχουν προσβληθεί έχουν κίτρινη απόχρωση και πεθαίνουν πριν από το σφράγισμα του κελιού. Μερικές μπορεί να φθάσουν στο στάδιο της ακμαίας μέλισσας, που όμως θα είναι μικρότερες από τις υγιείς και φορείς του μικροβίου.
Η εξάπλωση της αρρώστιας στο μελίσσι γίνεται από τις καθαρίστριες μέλισσες που μολύνονται, καθώς απομακρύνουν τις άρρωστες προνύμφες και καθαρίζουν τα κελιά του γόνου.
Μεταδίδεται ακόμη από τις ακμαίες μέλισσες που προσβλήθηκαν στο στάδιο της ανάπτυξής τους. Αυτές ενηλικιώνονται πρώιμα και μετατρέπονται πιο γρήγορα σε συλλέκτριες. Αυτό τις απομακρύνει από το γόνο και προφυλάσσει το μελίσσι από επιδείνωση της αρρώστιας.
Η παραπλάνηση συλλεκτριών και η λεηλασία, όπως και το μολυσμένο μελισσοκομικό υλικό, βοηθούν στη μετάδοση της αρρώστιας από άρρωστα σε υγιή μελίσσια. Η αρρώστια εκδηλώνεται συνήθως μεταξύ Μαΐου - Αυγούστου, όταν την ευνοούν κατάλληλες συνθήκες. Το βακτήριο μπορεί να βρίσκεται για μεγάλο χρονικό διάστημα μέσα στο μελίσσι, χωρίς να προκαλεί φανερά συμπτώματα.
Η αρρώστια ευνοείται από:
α) τη συχνή χρήση αντιβιοτικών
β) την απότομη μείωση πληθυσμού λόγω δηλητηρίασης από φυτοφάρμακα, σμηνουργία, διακοπή της ωοτοκίας κ.α.
γ) την περιορισμένη νεκταροέκκριση.
Συμπτώματα: Η αρρώστια εκδηλώνεται στον ασφράγιστο γόνο.
- Οι προνύμφες που προσβάλλονται χάνουν το λαμπερό μαργαριταρώδες χρώμα τους. Έχουν ελαφριά κίτρινη απόχρωση, έντονα ορατές τραχείες και αλλάζουν θέση στο κελί τους.
- Η προνύμφη πεθαίνει, σαπίζει και γίνεται μια καστανή, ρευστή μάζα. Προοδευτικά αποξηραίνεται και μεταβάλλεται σε λέπι που απομακρύνεται εύκολα από τις μέλισσες.
- Γόνος διάσπαρτος με καλύμματα βαθουλωμένα που έχουν μικρές τρύπες.
Αντιμετώπιση της αρρώστιας: Σε περίπτωση που το μελίσσι προσβληθεί ελαφρά αυτοθεραπεύεται. Ο μελισσοκόμος μπορεί να βοηθήσει με τα εξής μέτρα:
- Μεταφορά των μελισσιών σε καλές ανθοφορίες.
- Απομάκρυνση - καταστροφή προσβλημένων κηρήθρων.
- Συχνή απολύμανση κυψελών και κηρήθρων.
- Δημιουργία δυνατών μελισσιών με συνενώσεις, διεγερτική τροφοδότηση, αντιμετώπιση άλλων ασθενειών και εχθρών κ.λπ.
- Αντικατάσταση της βασίλισσας. Η προσωρινή διακοπή του γόνου βοηθά το μελίσσι να απαλλαγεί από τις προσβλημένες προνύμφες.
επικοινωνία:periskepsis@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου