2. Η εξίσωση του δυναμικού στα μελίσσια είναι πρώτιστη επιδίωξη για το μελισσοκόμο ,αφού τα ισοδύναμα μελίσσια θα απλουστεύσουν το πρόγραμμα της διαχείρισής τους ,έχοντας τις ίδιες ανάγκες.
3. Τα δυνατά μελίσσια γίνονται: α) με πολύ πληθυσμό, νέο, το Φθινόπωρο (έργο νέας φθινοπωρινής βασίλισσας), καλή εκμετάλλευση φθινοπωρινής ανθοφορίας για αποθήκευση τροφών, καλό ξεχειμώνιασμα και παράδοση της σκυτάλης ανάπτυξης – απόδοσης στις ανοιξιάτικες μέλισσες. Οι κουρασμένες του Καλοκαιριού ευδόκιμα πεθαίνουν την Άνοιξη.
4. Ταξινόμηση των μελισσιών και μαρκάρισμα την αρχή της Άνοιξης σε: Δυνατά, Μέτρια, Αδύνατα. Στη συνέχεια με τις επιθεωρήσεις επιδιώκεται η εξομοίωση σε δυναμικό των δυνατών με τα μέτρια και αυτό γίνεται με τη μεταβίβαση πλαισίου σφραγισμένου γόνου από το δυνατό στο μέτριο, μελιού και γύρης.Κοντολογίς ,ότι πλεονάζει στο καθένα αφαιρείται και δίνεται στο άλλο που του λείπει. Οι επιθεωρήσεις γίνονται για αυτή την επιδίωξη, συνεχώς σε όλο το μελισσοκομείο και επαναληπτικά. Όμως υπάρχει περιορισμός ότι από το δυνατό που έχει 6-7 πλαίσια γόνου δεν δίνεται σε μέτριο. Τα περισσότερα λιγοστεύονται για τον κίνδυνο της σμηνουργίας.
Β. Τα αδύνατα έχουν μετά σειρά σε χειρισμούς και αν πιέζει ο χρόνος γίνονται συνενώσεις ,ανά 2 ή και 3, για τη σωτηρία τους ,κρατώντας τη βασίλισσα του πιο δυνατού. Όμως όλη αυτή τη διαχείριση του δυναμικού των μελισσιών πρέπει να την συνδυάσουμε με το προηγούμενο στάδιο χειρισμού της ανάπτυξής τους ,δηλαδή με τη διεγερτική τροφοδοσία, που δίνεται όχι για αποθήκευση, αλλά σε ποσότητα να καταναλωθεί .Και είναι ποσοτικά ανάλογη με τον πληθυσμό του κάθε μελισσιού. Οπότε μετά την έστω καθυστερημένη ενδυνάμωσή τους,γίνεται τροφοδοσία διέγερσης για νέννα.
Τροφοδότηση με σιρόπι:
Εφαρμόζεται: α) όταν μειωθούν σημαντικά τα αποθέματα τροφών και προκύπτει κίνδυνος λιμοκτονίας β) όταν χρειάζεται να αυξηθεί η επιτυχία μιας επέμβασης (εισαγωγή βασίλισσας, συνένωση, βασιλοτροφία κ.λ.π. γ) για διέγερση των μελισσιών στην εκτροφή γόνου ή χτισίματος κηρηθρών.
Συνταγή προετοιμασίας σιροπιού: Οι τρόποι δύο, αλλά η περιεκτικότητα σε ζάχαρη γύρω στο 60%.
Τρόπος 1ος: Τοποθετείται ζάχαρη μέχρι τα 7/8 του δοχείου. Διαλύεται σε ζεστό νερό και συμπληρώνεται νερό μέχρι τα χείλη του δοχείου.
Τρόπος 2ος: Τοποθετείται η ζάχαρη και σημειώνεται με ένα μαρκαδόρο το ύψος της στο δοχείο. Προστίθεται με ταυτόχρονη ανάδευση τόσο ζεστό νερό, όσο το σιρόπι να φθάσει το ύψος του σημαδιού που έγινε με το μαρκαδόρο.
Πλεονεκτήματα: α) Δεν μεταδίδονται αρρώστιες β) Είναι εύκολη, γρήγορη και αποδοτική λύση.
Μειονεκτήματα: α) Οι λεηλασίες, β) Οι χαμηλές θερμοκρασίες ,που δεν την παίρνουν και μπορεί να ξινίσει με πρόκληση δυσεντερίας και γ) όταν υπάρχει πλούσια νεκταροέκκριση δεν την παίρνουν.
Προφυλάξεις: α) Οι τροφοδότες να μην στάζουν και να γίνεται σούρουπο, β) σε μικρά μελίσσια μικρές ποσότητες σιροπιού, γ) το σιρόπι να είναι χλιαρό (η μυρωδιά του όμως διεγείρει τις λεηλάτριες), δ) το Φθινόπωρο να γίνονται νωρίς για να το συμπυκνώνουν οι μέλισσες, ε) η είσοδος των κυψέλων να μειωθεί, στ) να μην χρησιμοποιείται καφέ ζάχαρη, ποτέ μελάσσα είναι τοξικές, ζ) Nα μην προστίθεται ξύδι, κιτρικό, ταταρικό ή άλλο οξύ ,γιατί προκαλεί δυσεντερίες και θανάτους στις μέλισσες.( To ταταρικό οξύ το βρίκαμε σε αξιόλογο μελισσοκομικό σύγγραμμα,αλλά παλιό,που τώρα δεν πρέπει να χρησιμοποιείται).
επικοινωνία:periskepsis@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου