Οι σωστές συνθήκες για καλή διαχείμαση

Οι σωστές συνθήκες διαχείμασης θα μας επιτρέψουν να έχουμε νωρίς την άνοιξη καλά μελίσσια.  Ένα καλό ξεκίνημα την άνοιξη θα μας βοηθήσει να κάνουμε σωστό προγραμματισμό,  να καλύψουμε τυχόν απώλειες του χειμώνα, να  δημιουργήσουμε νέες παραφυάδες,  να εκμεταλλευτούμε μελισσοβοσκές της πρώιμης άνοιξης

• Φροντίζουμε για την ανανέωση του πληθυσμού και συνενώνουμε όσα μελίσσια είναι μικρά  και δεν θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν τις δύσκολες συνθήκες του χειμώνα.
• Φροντίζουμε τα μελίσσια μας να έχουν άφθονες τροφές. Προσοχή : το μέλι είναι η φυσική τροφή της μέλισσας.  Είναι μεγάλο λάθος να αφαιρέσουμε όλο το μέλι και να τροφοδοτήσουμε  για τις ανάγκες του χειμώνα. Χαλάει η ισορροπία στην κυψέλη, οι μέλισσες γίνονται πιο αδύνατες και δυσκολεύονται να ξεκινήσουν την άνοιξη. Καλύτερο μέλι για ξεχειμώνιασμα είναι αυτό της ερείκης- σουσούρας που φέτος ήταν πολύ καλή η ανθοφορία της και τα μελίσσια μάζεψαν αρκετά μέλια.  Δεν τροφοδοτούμε αυτή την περίοδο με σιρόπι. Αν  είναι μεγάλη  ανάγκη  τροφοδοτούμε με μελοζύμαρο.
• Περιορίζουμε τον χώρο. Φροντίζουμε να έχουμε σφιχτά τα μελίσσια. Δηλαδή αφήνουμε στην κυψέλη τόσα τελάρα όσο είναι ο πληθυσμός του μελισσιού. Τον κενό χώρο τον κλείνουμε με ένα κάθετο τροφοδότη ή με κερόπανο που είναι μεγαλύτερο για να σκεπάζει και τα πλαϊνά του τελευταίου τελάρου ή με κόντρα πλακέ ή με φελιζόλ. Αν αφήσουμε όλα τα τελάρα μέσα στην κυψέλη οι μέλισσες δεν μπορούν να τα φροντίσουν. Στις κερήθρες συγκεντρώνεται η υγρασία του περιβάλλοντος, μουχλιάζουν και γίνονται  εστία μόλυνσης.
• Η διάταξη των τελάρων να είναι τέτοια ώστε το μέλι να βρίσκετε κοντά στην μελισσόσφαιρα που θα σχηματιστεί αργότερα.  Δεν αφήνουμε άσπρα τελάρα μέσα στην κυψέλη και κυρίως δεν τα αφήνουμε στην μέση. Οι μέλισσες αυτή την περίοδο προτιμούν τα μαύρα τελάρα που είναι πιο ζεστά.
•  Βάζουμε στα μελίσσια μας κερόπανο  αφήνοντας σε μια γωνία λίγο κενό χώρο για να φεύγει η υγρασία.  Στις βορειότερες περιοχές της Ελλάδας κλείνουμε τις 2 τουλάχιστον τρύπες από τα καπάκια τύπου Αυστραλίας. Όχι και τις 4, για να φεύγει η υγρασία. Στις νοτιότερες περιοχές της Ελλάδας δεν είναι απαραίτητο να κλείσουμε τις τρύπες αν εσωτερικά έχουμε το κερόπανο.  Ξεχειμώνιασα πολλές φορές μελίσσια στην Καλαμάτα χωρίς να κλείσω τις τρύπες από τα καπάκια και δεν είχα κανένα πρόβλημα. Νομίζω ήταν καλύτερα γιατί δεν είχα υγρασία μέσα στην κυψέλη,  άρα λιγότερα προβλήματα με την νοζεμίαση. Οι μέλισσες δεν κινδυνεύουν τόσο από το κρύο όσο από την υγρασία.
• Βάζουμε τις χειμωνιάτικες εισόδους για να προστατευτούμε από εχθρούς που θα έρθουν να πάρουν το μέλι (ποντίκια)
• Τοποθετούμε τα μελίσσια μας σε προσήλιο και απάνεμο μέρος. Αν μπορούμε να τα τοποθετήσουμε επάνω σε βάσεις ή σε τσιμεντόλιθα  ή ακόμη σε λάστιχα των αυτοκινήτων είναι καλύτερα  γιατί έτσι αερίζονται καλύτερα οι κυψέλες.  Δεν αφήνουμε όμως τα λάστιχα ή τις σακούλες από το μελοζύμαρο στο ύπαιθρό μολύνοντας το περιβάλλον. 
• Επισκεπτόμαστε περιοδικά το μελισσοκομείο μας για να ελέγξουμε τυχόν ζημιές από δυσμενείς καιρικές συνθήκες ή από κτηνοτροφικές μονάδες.

Πάρα πολλοί μελισσοκόμοι ξεχειμωνιάζουν τα μελίσσια τους στα πεύκα. Για να βρίσκουν τροφή ισχυρίζονται και να μην πεθάνουν από την πείνα. Και είναι αλήθεια μελίσσια που θα ξεχειμωνιάσουν στα πεύκα δεν θα πεθάνουν από έλλειψη τροφής.  Πολλές φορές και εγώ κυρίως στα πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας μου ξεχειμώνιαζα μελίσσια στα πεύκα.  Αλλά τι γίνεται; Τις ηλιόλουστες ημέρες του χειμώνα οι μέλισσες πετούν στα πεύκα και συλλέγουν μέλι. Η ατμόσφαιρα είναι κρύα. Οι μέλισσες στην σκιά των κλαδιών του πεύκου κρυώνουν, γρήγορα γίνονται νωθρές, παγώνουν  και γυρίζουν οι μισές σχεδόν πίσω.  Αυτό γίνεται εντονότερο όταν ξαφνικά σύννεφα σκεπάσουν τον ήλιο και η ατμόσφαιρα κρυώσει απότομα.  Έτσι τα μελίσσια γρήγορα εξασθενούν και γίνονται ευάλωτα σε κάθε λογής ασθένεια.  Επίσης το μέλι που συλλέγουν οι μέλισσες αυτή την περίοδο δεν μπορούν να το επεξεργαστούν, έχει αυξημένη υγρασία  και πολλές φορές στα ακριανά τα τελάρα που δεν τα σκεπάζουν οι μέλισσες ξινίζει και έτσι αρχίζουν  τα προβλήματα.  Πολλές φορές γινόμαστε μάρτυρες μεγάλων μελισσοκόμων που χάνουν άλλος 100, άλλος  150  ή και περισσότερα μελίσσια.  Και χάνονται κυρίως τον Φεβρουάριο - Μάρτιο, αλλά είναι αποτέλεσμα χειρισμών αυτής της περιόδου.

Προσωπικά συνιστώ ανεπιφύλακτα αν τα μελίσσια έχουν ικανοποιητικά αποθέματα τροφών στις αρχές Νοεμβρίου να μεταφερθούν σε ξερότοπο, σε πουρναρότοπους, που δεν έχει τίποτα να ερεθίσει τις μέλισσες να βγουν έξω, παρά μόνο για τις σωματικές τους ανάγκες.  Την άνοιξη θα είναι  με λιγότερες τροφές αλλά πιο πολυπληθή σε μέλισσες και πιο υγιή.

πηγή:Χαλκιδιώτικη μελισσοκομία

επικοινωνία:periskepsis@gmail.com

επισκεφθείτε την ομάδα μας στο facebook