10.5.25

Η εισαγωγή της βασίλισσας στο μελίσσι

     

Η εισαγωγή μιας νέας βασίλισσας σε ορφανό μελίσσι ή σε μελίσσι που έχει γερασμένη βασίλισσα είναι βασική επέμβαση που κάθε μελισσοκόμος πρέπει να είναι σε θέση να την κάνει σωστά. Είναι πολύ λυπηρό να χάνουμε κατά την εισαγωγή μια άριστη βασίλισσα, που χρειάσθηκε πολύ κόπο και χρόνο, για να την εκθρέψουμε. Τα μελίσσια δε δέχονται ξένες βασίλισσες. Μόλις βρεθεί μια βασίλισσα σε άλλη κυψέλη, αρκετές μέλισσες, κυρίως ηλικιωμένες, μαζεύονται πάνω της και σχηματίζουν ένα "κουβάρι". Την "κουβαριάζουν", όπως λένε οι μελισσοκόμοι και αρχίζουν να 
τραβούν τα φτερά και τα πόδια της και συνήθως πεθαίνει από ασφυξία. Η εχθρότητα αυτή των μελισσών άλλοτε είναι περισσότερο και άλλοτε λιγότερο έντονη. Η συμπεριφορά τους εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, τους οποίους και αναφέρουμε: 

Α. ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ 

1. Η ορφάνια 
Υπάρχουν δύο ειδών ορφάνιας: 
α. Ορφανό μελίσσι που έχασε τη βασίλισσά του πρόσφατα είτε τυχαία είτε επειδή την αφαίρεσε ο ίδιος ο μελισσοκόμος. 
β. Ορφανό μελίσσι που έμεινε χωρίς βασίλισσα για πολύ καιρό. Υπάρχει ακόμη πιθανότητα να βρούμε και ωοτόκες εργάτριες οπότε στην περίπτωση αυτή αυτή το μελίσσι θα πρέπει να συνενώνεται με άλλο κανονικό μελίσσι. 

2. Η μελιτοφορία 
Κατά τη διάρκεια καλής μελιτοφορίας, σχεδόν κάθε μέθοδος εισαγωγής είναι επιτυχής. 

3. Η κατάσταση των εργατριών 
Οι εργάτριες πρέπει να είναι "δεκτικές" κατά τη διάρκεια εισαγωγής της βασίλισσας όπως είναι οι παραμάνες εργάτριες. 

4. Η κατάσταση της βασίλισσας 
Η βασίλισσα υπόκειται σε διάφορες αλλαγές στη φυσιολογία και στη συμπεριφορά της και η εισαγωγή γίνεται ευκολότερα, όταν η βασίλισσα και οι εργάτριες είναι "συγχρονισμένες". 

Β. ΟΙ ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ 

Για να δεχθεί ένα μελίσσι μια καινούργια βασίλισσα, θα πρέπει: 

1. Να είναι ορφανό. 
2. Να μην έχει βασιλικά 
3. Να υπάρχει μελιτοφορία έστω και ελάχιστη. Αν δεν, τότε το μελίσσι πρέπει να τροφοδοτηθεί με σιρόπι, για να αντικαταστήσει τη μελιτοφορία. Κατά την τροφοδότηση χρειάζεται μεγάλη προσοχή, ώστε να μην προκαλείται λεηλασία. Πρέπει να αποφεύγονται οι εξωτερικοί τροφοδότες και ιδίως 
εκείνοι που έχουν διαρροές. 
4. Να έχει λίγο πληθυσμό. Όσο μικρότερο είναι το μελίσσι, τόσο ευκολότερα δέχεται μια ξένη βασίλισσα. 
5. Να έχει πολλές νεαρές εργάτριες. Οι νεαρές και κυρίως οι μέλισσες που μόλις έχουν εκκολαφθεί, δέχονται καλύτερα τη βασίλισσα παρά οι ηλικιωμένες εργάτριες και ορισμένοι τρόποι εισαγωγής βασιλισσών βασίζονται σ' αυτή τη λεπτομέρεια. 

Δεν πρέπει να περιμένουμε να συνυπάρχουν όλοι οι ευνοϊκοί παράγοντες. Γι' αυτό ο μελισσοκόμος προσπαθεί να δημιουργήσει ιδανικές συνθήκες και όταν κάποια λείπει, τότε την υποκαθιστά. 

Γ. ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΣΣΩΝ 

Μία ελαττωματική βασίλισσα πρέπει να αντικαθίσταται, οποιαδήποτε εποχή ακόμη και όταν αυτή είναι νέα στην ηλικία. Το ίδιο συμβαίνει και όταν η βασίλισσα χαθεί. Η αντικατάσταση πρέπει να γίνεται όσο το δυνατό γρηγορότερα, για να αποφύγουμε το αδυνάτισμα του μελισσιού που θα το καταστήσει μη παραγωγικό. 

Το ιδανικό θα ήταν οι βασίλισσες να αντικαθίστανται κάθε χρόνο. Με τον τρόπο αυτό θα μπορούμε να διατηρούμε δυνατά μελίσσια, που είναι και πιο παραγωγικά. Οπωσδήποτε όμως δεν θα πρέπει οι βασίλισσες να μένουν μέσα στην κυψέλη για περισσότερο από δύο χρόνια. 

Δ. ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ  

1. Κλουβάκι αποστολής-εισαγωγής 
Ορφανεύουμε το μελίσσι 2 έως 24 ώρες πριν από την τοποθέτηση της καινούργιας βασίλισσας. Από το κλουβάκι αφαιρούνται οι συνοδοί εργάτριες. Τοποθετούμε το κλουβάκι οριζόντια ή κατακόρυφα ανάμεσα σε πλαίσια που περιέχουν γόνο, προσέχοντας, ώστε η μεριά του κλωβού που έχει την σίτα να είναι ελεύθερη και όχι καλυμμένη (μπλοκαρισμένη) από κηρήθρα ή ξύλο του πλαισίου . 
Οι εργάτριες του μελισσιού αρχίζουν να τρώνε το ζαχαροζύμαρο. Μέχρι όμως να το φάνε, θα περάσει μία ίσως και περισσότερες μέρες. Μέσα στο χρόνο αυτό η βασίλισσα θα αποκτήσει την ίδια μυρωδιά με το μελίσσι και έτσι θα γίνει δεκτή. Μία εβδομάδα αργότερα επιθεωρούμε το μελίσσι, για να δούμε αν η καινούργια βασίλισσα γεννάει κανονικά. Αν η βασίλισσα είναι ακόμη μέσα στο κλουβάκι, την ελευθερώνουμε.

2. Συρμάτινο καρφωτό κλουβάκι 
Είναι η καλύτερη μέθοδος που μέχρι τώρα έχει βρεθεί για την εισαγωγή βασίλισσας σε κανονικά μελίσσια. Το κλουβάκι κατασκευάζεται από συρμάτινο πλέγμα που η διάμετρος των οπών του είναι περίπου 3 mm. Η πλευρά είναι τετράγωνη με μήκος τουλάχιστο 8 cm και απ'όλες τις πλευρές η σίτα είναι γυρισμένη σε ορθή γωνία και το γύρισμα έχει βάθος 2 cm περίπου. Έτσι το κλουβί αυτό είναι 
ανοιχτό από τη μία πλευρά και το καρφώνουμε πάνω στην κηρήθρα, αφού προηγουμένως τοποθετήσουμε μέσα τη βασίλισσα μόνη της. Η κηρήθρα πάνω στην οποία θα στερεώσουμε το συρμάτινο αυτό κλουβί πρέπει να μην έχει επάνω μέλισσες του μελισσιού, να περιέχει άδεια κελιά, εκκολαπτόμενο γόνο και μερικά κελιά με ανοιχτό μέλι. Μία βελτίωση του κλωβού αυτού είναι η τοποθέτηση ενός κοντού σωλήνα μήκους περίπου 3 cm τον οποίο γεμίζουμε με ζαχαροζύμαρο. Οι μέλισσες τρώνε το ζαχαροζύμαρο σε δύο το πολύ μέρες, ανοίγουν το σωλήνα και μπαίνουν μέσα στο κλουβί. Και ελευθερώνεται έτσι η βασίλισσα.

3. Μέθοδος του κυψελιδίου 
Είναι πολύ αποτελεσματική και ασφαλής μέθοδος εισαγωγής μιας βασίλισσας σ' ένα κανονικό μελίσσι. Αφαιρούμε τη βασίλισσα από το μελίσσι, μία ημέρα τουλάχιστον πριν. Πάνω στο ορφανό μελίσσι τοποθετούμε ένα κομμάτι εφημερίδας κι ένα άδειο πάτωμα. Μετά τοποθετούμε τα πλαίσια και τη βασίλισσα του κυψελιδίου στο επάνω πάτωμα. Είναι πολύ σημαντικό να τοποθετούμε το κυψελίδιο με τη νέα βασίλισσα στο επάνω μέρος, γιατί έτσι οι εργάτριες του κανονικού μελισσιού δεν θα είναι υποχρεωμένες να περνούν ανάμεσα από τα πλαίσια, όπου βρίσκεται η καινούργια βασίλισσα. Στην εφημερίδα κάνουμε μερικές μικρές τρύπες ή σχισμές, για να διευκολύνουμε τον αερισμό του επάνω μέρους. Σε 24 περίπου ώρες οι μέλισσες και των δύο πατωμάτων θα φάνε την εφημερίδα και έτσι θα ενωθούν ειρηνικά. Οι μέλισσες του κυψελιδίου παραμένουν με την καινούργια  βασίλισσα και την προστατεύουν. 

Ε. ΑΛΛΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ 

4. Η μέθοδος του σμήνους 
5. Η μέθοδος της πλαισιοθήκης
6. Η μέθοδος του δίσκου αερισμού 
7. Η μέθοδος του μελιού 
8. Η μέθοδος του αρώματος 
9. Η μέθοδος του καπνισμού 

VIII ΤΟ ΣΗΜΑΔΕΜΑ (ΜΑΡΚΑΡΙΣΜΑ) ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΣΣΩΝ 

Πολύ συχνά οι βασίλισσες σημαδεύονται για πειραματικούς σκοπούς, ενώ πολλοί μελισσοκόμοι βρίσκουν ότι το μαρκάρισμα είναι πολύ εξυπηρετικό. Τα πλεονεκτήματα του σημαδέματος είναι ότι ο εντοπισμός της βασίλισσας μέσα στην κυψέλη είναι πολύ εύκολος και η παρακολούθηση της ηλικίας της βασίλισσας γίνεται με σιγουριά. 

Ο κυριότερος τρόπος σημαδέματος των βασιλισσών είναι η χρήση χρώματος που στεγνώνει γρήγορα και δεν είναι τοξικό. Ένας πολύ απλός τρόπος είναι η χρησιμοποίηση διορθωτικού υγρού των γραφομηχανών. Η βασίλισσα πιάνεται απαλά με το ένα χέρι από το θώρακα και με το άλλο χέρι γίνεται τοποθέτηση του χρώματος προσεκτικά επάνω στο θώρακά της . Κανονικά το χρώμα παραμένει επάνω στο θώρακα για τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής της βασίλισσας. Μερικές φορές όμως ακόμη και το καλύτερο χρώμα μπορεί να φύγει. 

Για το σημάδεμα υπάρχει ο διεθνής κώδικας χρωμάτων που χρησιμοποιεί τα παρακάτω πέντε χρώματα: 

Μπλε χρώμα για τα έτη που λήγουν σε 0 ή 5. 
Άσπρο χρώμα για τα έτη που λήγουν σε 1 ή 6. 
Κίτρινο χρώμα για τα έτη που λήγουν σε 2 ή 7. 
Κόκκινο χρώμα για τα έτη που λήγουν σε 3 ή 8. 
Πράσινο χρώμα για τα έτη που λήγουν σε 4 ή 9. 

Πασχάλης Χαριζάνης
απόσπασμα "Η παραγωγή των βασιλισσών"
Εργαστήριο Σηροτροφίας-Μελισσοκομίας Γεωπονικό Π.Α

επικοινωνία: periskepsis@gmail.com


επισκεφθείτε την ομάδα μας στο facebook

8.5.25

Πως θα αποφύγουμε τα κεντρίσματα

Τα κεντρίσματα των μελισσών οπως έχουμε ξαναγράψει είναι η έσχατη αμυντική τους ενέργεια αφου μετά απο το κέντρισμα πεθαίνουν.Με το κέντρισμα απελευθερώνεται ενα δηλητήριο στο σώμα του θύματος και στην περίπτωση των ανθρώπων μπορεί να προκληθεί θανατηφόρο αλλεργικό σόκ.Για το λόγο αυτό όσοι σκοπεύουν να ασχοληθούν με την μελισσοκομία καλό είναι να κάνουν ένα τέστ αλλεργίας στο δηλητήριο της μέλισσας.

Υπάρχουν ομως και κάποιοι παλιοί μελισσοκόμοι που ισχυρίζονται οτι καλό είναι να αφήνουμε τις μέλισσες να μας κεντρίζουν καμιά φορά για λόγους υγείας.Εδώ όμως έρχεται μια άλλη πραγματικότητα να μας συγκρατήσει, η οποία συνίσταται στο γεγονός οτι ακόμα και εαν δεν είμαστε αλλεργικοί στο δηλητήριο της μέλισσας, μπορεί να γίνουμε αλλεργικοί σε κάποια ανύποπτη στιγμή στο μέλλον.
Γνώμη μου είναι οτι για να απολαύσουμε την ενασχόλησή μας με την μελισσοκομία καλό είναι να μειώσουμε στο ελάχιστο τις πιθανότητες να δεχθούμε κεντρίσματα απο τις μέλισσές μας.Πιο κάτω παραθέτω ενδεικτικά κάποιες συνθήκες μείωσης των κεντρισμάτων.
Εργασθείτε στα μελίσσια όταν είναι ήρεμα και ο καιρός είναι καλός
  • καλύτερα οταν οι μέλισσες δεν είναι πεινασμένες ,
  • ιδανικά οταν δεν κάνει πολύ ζέστη με θερμοκρασία κάτω απο 25 βαθμούς Κελσίου
  • οταν δεν κάνει κρύο και δεν φυσάει αέρας και οι συλλέκτριες μέλισσες δεν είναι όλες μέσα στην κυψέλη.Σε αντίθετη περίπτωση οι περισσότερες συλλέκτριες είναι μέσα στην κυψέλη.
  • όταν δεν έχει υγρασία οι συλλέκτριες μέλισσες δεν είναι όλες μέσα στην κυψέλη.Σε αντίθετη περίπτωση οι περισσότερες συλλέκτριες είναι μέσα στην κυψέλη.
  • οταν δεν επικρατούν συνθήκες καταιγίδας και οι συλλέκτριες δεν είναι μέσα στην κυψέλη.Σε αντίθετη περίπτωση οι συλλέκτριες είναι μέσα στην κυψέλη και το μελίσσι αναστατωμένο.
Εργασθείτε στα μελίσσια όταν είναι λίγες μέλισσες μέσα στην κυψέλη
  • κατά το μεσημέρι με καλό καιρό οταν σχεδόν όλες οι συλλέκτριες απουσιάζουν απο την κυψέλη είναι η καλύτερη ώρα για επιθεώρηση
Φοράτε προστατευτική στολή και ανάλογο εξοπλισμό
  • ανοιχτόχρωμη στολή κυρίως άσπρη καθόσον οι σκούρες στολές μας εξομοιάζουν με αρκούδες που θέλουν να τους αρπάξουν το μέλι.
  • υπάρχουν στολές με γλιστερό ύφασμα τέτοιο ώστε οι επιθετικές μέλισσες δεν μπορούν να γαντζωθούν επάνω του.
  • δερμάτινα γάντια που να μην τα διαπερνά το κεντρί,τα οποία θα πρέπει να τα βουρτσίζουμε ώστε να απομακρύνουμε κάποια μέλισσα που θα είχε αφήσει το κεντρί της επάνω τους και θα μπορούσε να ειδοποιήσει τις άλλες μέλισσες.
  • χρησιμοποιούμε τον καπνό όχι πολύ όπως έχουμε γράψει ξανά,αρκετά για να αποπροσανατολίσουμε τις μέλισσες και περιμένουμε μισό λεπτό.
  • φροντίστε να πλένετε συχνά την στολή ώστε να εξαφανίζονται οι οσμές απο προηγούμενα κεντρίσματα που προσελκύουν άλλες μέλισσες.
  • φροντίστε να μην φοράτε αρώματα και κολόνιες.
Πρόσεχε την συμπεριφορά σας αλλά και των μελισσών
  • κάνετε όλες τις κινήσεις σας αργά οχι απότομα και προσεκτικά έχοντας υπόψιν οτι τα χτυπήματα στην κυψέλη η στα πλαίσια αναστατώνουν τις μέλισσες.
  • μην φωνάζετε και μην τρέχετε εδώ κι εκεί και πρέπει να γνωρίζεται οτι ακόμα και το διοξείδιο που εκπέμπει η ανάσα μας προκαλεί τις μέλισσες.
  • να είστε ευγενικοί με τις μέλισσες και να χρησιμοποιείτε την βούρτσα για να απομακρύνετε κάποιες μέλισσες που ίσως θανατώσατε κατά την επιθεώρηση ώστε να μην προκληθεί επιθετικότητα στις άλλες μέλισσες.
  • μερικά μελίσσια είναι πιο επιθετικά απο άλλα και θα πρέπει στις περιπτώσεις αυτές να σχεδιάσουμε την αντικατάσταση της βασίλισσας η την συνένωσή τους με άλλα οπως έχουμε αναφέρει σε άλλη ανάρτησή μας.Πως αντιμετωπίζουμε ενα επιθετικό μελίσσι
  • το καλό νέο όσο κι αν φαίνεται περίεργο είναι οτι σιγά-σιγά θα σας συνηθίσουν και θα κάνουν λιγότερο βόμβο κατά τις επιθεωρήσεις.
επικοινωνία:periskepsis@gmail.com


επισκεφθείτε την ομάδα μας στο facebook 

6.5.25

Τεχνητή σμηνουργία και καταστολή σμηνουργίας

Ελέγχουμε αν το μελίσσι μας έχει ήδη σμηνουργήσει (ένας καλός λόγος για να μαρκάρουμε τη βασίλισσα). Αν δεν έχει ή αν έχει αλλά εξακολουθεί να είναι ακόμα πολυπληθές ακολουθούμε τα παρακάτω βήματα:

Τεχνητό σμήνος (α)
Με αυτόν τον τρόπο χωρίζουμε το μελίσσι στα δυο.
·         Τοποθετούμε ένα πάτωμα με τη βάση του πάνω στην μητρική κυψέλη με την είσοδο στην αντίθετη κατεύθυνση ή το τοποθετούμε κοντά στο μελισσοκομείο.

·         Περνούμε δύο πλαίσια με γόνο (σφραγισμένο και ανοιχτό) με τι μέλισσες τους και τα βάζουμε στο καινούργιο πάτωμα.

·         Δεξιά και αριστερά του γόνου βάζουμε πλαίσιο με μέλι και γύρη.

·         Γεμίζουμε την υπόλοιπη κυψέλη με πλαίσια  χτισμένα ή άχτιστα.

·         Ανάμεσα από τους δυο γόνους τοποθετούμε μία βασίλισσα σε κλουβάκι ή βασιλικό κελί

·         Εάν είναι αναγκαίο τινάζουμε τις μέλισσες από Κανά δύο πλαίσια γόνου για να αυξήσουμε τον πληθυσμό.

·           Κλείνουμε το άνοιγμα της εισόδου τόσο όσο να χωρά μία μέλισσα για να αποθαρρύνουμε την λεηλασία.

·         Γεμίζουμε την παλιά κυψέλη με πλαίσια και την κλείνουμε.
 Με αυτόν τον τρόπο έχουμε μειώσει τις πιθανότητες σμηνουργίας στην παλιά κυψέλη, και έχουμε ένα νέο μελίσσι. Το νέο αυτό μελίσσι μπορούμε να κρατήσουμε χώρια ή να το ενώσουμε στην επικείμενη ανθοφορία-μελιτοφορία. Ενώνοντάς το εξασφαλίζουμε έναν καλό τρύγο ο οποίος πιθανότατα να ήταν μειωμένος λόγω πιθανής σμηνουργίας. Το μόνο μειονέκτημα σε αυτόν τον χειρισμό είναι ότι πρέπει να εντοπίσουμε την βασίλισσα η οποία παραμένει στο μητρικό μελίσσι.
Τεχνητό σμήνος (β)
 Η διαδικασία έχει ως εξής:
·         Μετακινήστε όλη την κυψέλη σε μία νέα θέση.

·         Τοποθετήστε ένα νέο πάτωμα με βάση στην παλιά θέση.

·          Βάλτε την βασίλισσα με το πλαίσιο γόνου που βρίσκεται στο καινούργιο πάτωμα.

·         Γεμίστε το νέο πάτωμα με πλαίσια.

·         Τοποθετήστε την αρχική κυψέλη οπουδήποτε μέσα στο μελισσοκομείο.

·         Καταστρέψτε όλα τα βασιλικά κελιά στην αρχική κυψέλη.

·         Μια εβδομάδα μετά καταστρέψτε πάλι όλα τα νέα βασιλικά κελιά εκτός από ένα.
ή
·         Αφήστε τις μέλισσες να αποφασίσουν για αυτές, ή

·         Καταστρέψτε όλα τα βασιλικά κελιά και τοποθετήστε μία νέα βασίλισσα, ή

·         Τοποθετήστε ένα βασιλικό κελί  που εσείς θέλετε.

Η διαδικασία είναι πολύ πιο απλή από ότι φαίνεται, αλλά  όπως όλα τα τεχνητά σμήνη χωρίζει την αρχική κυψέλη στα δύο. Εάν θέλουμε λοιπόν να εκμεταλλευτούμε πλήρως μία ανθοφορία θα πρέπει να ενώσουμε τα δύο σμήνη. Ένα μειονέκτημα πάλι σε αυτή  την περίπτωση είναι ότι πρέπει να εντοπίσουμε την βασίλισσα και υπάρχει πάντα η περίπτωση να μας ξεφύγει κάποιο βασιλικό κελί.
Τεχνητό σμήνος χωρίς τον εντοπισμό Βασίλισσας
Εάν δεν μπορούμε να εντοπίσουμε την βασίλισσα και θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα τεχνητό σμήνος ακολουθούμε την παρακάτω διαδικασία:
·         Καταστρέφουμε όλα τα βασιλικά κελιά.

·         Χωρίζουμε το μελίσσι στα δύο, εξασφαλίζοντας ότι το κάθε μισό περιέχει αυγά και νεαρό γόνο.

·         Μετακινούμε το ένα μισό οπουδήποτε στο μελισσοκομείο, μπλοκάροντας την είσοδο με χόρτα, έτσι ώστε να παραμείνουν στην κυψέλη (μέχρι να απομακρύνουν τα χόρτα θα υιοθετήσουν την νέα τους θέση) και να μην επιστρέψουν πίσω στην παλιά  τους θέση.

·         Μετά από 3 ημέρες ελέγχουμε τις δυο παραφυαδούλες. Αυτή που έχει αυγά περιέχει την βασίλισσα, ενώ ή άλλη πιθανότατα να έχει βασιλικά κελιά.

·         Στην ορφανή κυψέλη καταστρέφουμε τα βασιλικά κελιά εκτός από ένα. Θα γεννηθεί μία νέα βασίλισσα ή τοποθετούμε μια νέα βασίλισσα με κλουβάκι.
Η μέθοδος απομάκρυνσης της βασίλισσας 
Αυτή είναι μία χρονοβόρα μέθοδος μεν αλλά πολύ αποτελεσματική και απλή όπου δεν απαιτείτε επιπλέον εξοπλισμός – πατώματα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με την ανανέωση της βασίλισσας που γίνετε κάθε χρόνο. Από την στιγμή όμως που θα απομακρύνουμε την βασίλισσα έως ότου η νέα βασίλισσα αρχίσει να γεννάει  μπορεί να πάρει ως και  3 εβδομάδες. Σε αυτό το χρονικό διάστημα το μελίσσι  θα κάνει λίγα πράγματα.
·         Βρείτε και απομακρύνετε την βασίλισσα. Εάν θέλετε να ανανεώσετε βασίλισσα με μία νέα, την θανατώνεται. Εάν σκοπεύετε να την κρατήσετε, βάλτε την μαζί με το πλαίσιο γόνου που πιθανόν βρίσκεται  και τις μέλισσες σε μία νέα κυψέλη με λίγα ακόμα πλαίσια.

·         Καταστρέψτε όλα τα βασιλικά κελιά εκτός από  ένα, ή  καταστρέψτε όλα τα βασιλικά κελιά και βάλτε ένα δικό σας, ή καταστρέψτε όλα τα βασιλικά κελιά, επαναλάβετε μια εβδομάδα αργότερα, και μία εβδομάδα μετά εισάγεται μία νέα βασίλισσα.

·         7 ημέρες μετά από κάθε βήμα, ελέγξτε το μελίσσι και καταστρέψτε κάθε νέο βασιλικό κελί.

 Αν μετά την απομάκρυνση της βασίλισσας στο πρώτο βήμα, δείτε μια «παρθένα» βασίλισσα, μπορεί να αφεθεί. Το μελίσσι με την νέα βασίλισσα (παρθένα) πιθανόν να μην σμηνουργήσει.
επικοινωνία:periskepsis@gmail.com

3.5.25

Μελισσοκομικές εργασίες Μαίου

 ΜΑΙΟΣ – επικίνδυνος μήνας


• Ο μήνας των λουλουδιών, ο μυρωδάτος Μάης, για πολλές περιοχές της χώρας μας είναι δύσκολος και κρίσιμος μήνας. Για τους παρακάτω λόγους τον θεωρώ επικίνδυνο μήνα.
• Έρχεται μετά από ένα μήνα (Απρίλιο) με εκτεταμένη εκτροφή γόνου στα μελίσσια, αποτέλεσμα να έχουν αυξημένες απαιτήσεις σε διατροφή των ακμαίων μελισσών καθώς και του γόνου, που φυσικά συνεχίζεται σε πολλά πλαίσια. Τον Μάιο ο πληθυσμός του μελισσιού είναι στο ανώτατο σημείο.
• Προηγείται του Ιουνίου, βασικότατου μήνα για πολλές περιοχές της χώρας μας αφού είναι ο μήνας του θυμαριού και του Έλατου.
• Συχνά χαρακτηρίζεται από ανομβρία με αποτέλεσμα η λοχερή βλάστηση των προηγούμενων μηνών να μετατρέπεται σε φρύγανα, ιδιαίτερα στις Νότιες περιοχές, αλλά και στις πεδινές όλης της χώρας.
• Σε χρονιές με υψηλές βροχοπτώσεις, που ευνοούν την νεκταροέκκριση, αυξάνεται ο κίνδυνος των ανεξέλεγκτων σμηνουργιών, ανεπιθύμητο φαινόμενο φυσικό και αναγκαίο μεν, αλλά επιζήμιο, αφού αδυνατίζει τα μελίσσια, χάνονται βασίλισσες και μέλισσες, χάνεται μελλοντική παραγωγή.
• Οι ***πιπέρι***ήλιες πτήσεις των παρθένων βασιλισσών πραγματοποιούνται ως επί το πλείστον τον Μάιο και η επιτυχία τους βασίζεται σε ομαλές καιρικές συνθήκες, κυρίως για την επιβίωση των απαραίτητων κηφήνων. Από τα παραπάνω, ο μελισσοκόμος εκτιμώντας την περίπτωση των δικών του μελισσιών, πρέπει:
• Να φροντίσει να διατηρηθεί ο μεγάλος αριθμός των μελισσιών, ακμαίες μέλισσες και γόνος, στα μελίσσιά του και να μη έχει απώλειες, είτε από έλλειψη τροφής, γεγονός πολύ συνηθισμένο τον Μάιο, είτε από λανθασμένους χειρισμούς που μπορεί να προκαλέσουν λεηλασία ή έκθεση των μελισσών σε δηλητήρια (ψεκασμοί γειτονικών καλλιεργειών)
• Στην προσπάθεια του ο μελισσοκόμος να μη στερηθούν τα μελίσσια του τον Μάιο τις απαραίτητες ποσότητες μελιού, έχει σύμμαχο την ανοιξιάτικη μελιτοέκκριση του πεύκου. Οι εκκρίσεις του «εργάτη» στα πεύκα τον Μάρτιο – Απρίλιο είναι άφθονες και γίνονται ορατές καθώς πέφτουν και μουσκεύουν στο έδαφος, αφού οι μέλισσες δεν είναι σε θέση να τις απορροφήσουν όλες. Το ανοιξιάτικο λοιπόν πευκόμελο, τρέφει τα μελίσσια τον Μάιο και διατηρεί τη δύναμή τους (πληθυσμό και γόνο) για τις σπουδαίες ανθοφορίες, του θυμαριού και άλλων αρωματικών φυτών του Ιουνίου και της μελιτοέκκρισης του έλατου, που ξεκινούν στα τέλη Μαΐου και συνεχίζονται ολόκληρο τον Ιούνιο. Τα δύο αυτά μελισσοκομικά φυτά (θυμάρια και έλατα) συγκεντρώνουν το 50% των μελισσιών της Ελλάδας (προσωπική εκτίμηση).
• Εάν χρειασθεί να τροφοδοτήσει τα μελίσσια του τον Μάιο, ο μελισσοκόμος πρέπει να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει.
 Υψηλές δαπάνες για την αγορά ζάχαρης.
 Σημαντική δαπάνη εργασίας.
 Την πιθανότητα λεηλασίας. Σιρόπια και πλαίσια με μέλι δεν αφήνονται εκτεθειμένα έστω και για λίγα λεπτά, ιδίως όταν είναι φτωχή η νεκταροέκκριση («δεν βρίσκουν τα μελίσσια νέκταρ»)
 Την πιθανότητα πρόκλησης σμηνουργίας σε μεγάλο αριθμό μελισσιών του.
Γενικότερα η αποφυγή της δύσκολης αυτής περιόδου (το «κενό» του Μαΐου) όπως το ονομάζουν οι μελισσοκόμοι της Κρήτης), γίνεται έμμεσα. Η μετακίνηση των μελισσιών σε ορεινές περιοχές είναι μία πρακτική που εφαρμόζουν παραδοσιακά οι μελισσοκόμοι της ηπειρωτικής χώρας, ούτως ώστε να έχουν το μελισσοκομείο τους σε «παρατεταμένη άνοιξη», είναι όμως από τις δυσκολότερες μεταφορές.
• Δυνατά (διώροφα συνήθως) και βαριά μελίσσια, υψηλές θερμοκρασίες, μακρινές μεταφορές. Αν σκεφθούμε όμως τις βελτιωμένες συνθήκες των τελευταίων χρόνων (ασφάλτινος ή καλοστρωμένος δρόμος, ευρύχωρα και γρήγορα αυτοκίνητα) σε σύγκριση με αυτές των προηγούμενων δεκαετιών (μεταφορικά ζώα, περπάτημα τη νύχτα και δύο – τρεις ημέρες ταξίδι για 100 – 150 χιλιόμετρα), λέμε «Μάιος είναι και θα περάσει».

ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΑ ΦΥΤΑ MAIOY

Ανθυλλίδα – Σμύρος – Σμυρνιά
Ανθεκτικός θάμνος στις καιρικές συνθήκες και γενικότερα στις καταπονήσεις, όπως πάτημα ή βόσκηση από ζώα, συναγωνισμό με άλλα φυτά, στις άγονες και ακαλλιέργητες περιοχές που ευδοκιμεί. Το ύψος του δεν ξεπερνά τα 50 - 80 εκατοστά και τα στενά πράσινα φύλλα
του περιορίζουν την εξάτμιση του νερού. Έτσι η σμυρνιά είναι φυτό ανθεκτικό στην ξηρασία και στους ανέμους. Τα κίτρινα, ευωδιαστά λουλούδια της είναι πόλος έλξης των μελισσών και αν οι βροχές που προηγήθηκαν της άνθησης ήταν αρκετές, τότε η επιτυχία της ανθοφορίας είναι εξασφαλισμένη. Η αντοχή της ανθοφορίας στις αντίξοες καιρικές συνθήκες, η κλιμάκωσή της από τα χαμηλότερα σε μεγαλύτερα υψόμετρα είναι δυνατόν να κλιμακώσουν την περίοδο άνθησης και πέραν του μηνός. Πάντως ο Ιούνιος είναι ο κυριότερος μήνας εκμετάλλευσής της από τις μέλισσες, η ανθοφορία αρχίζει στα χαμηλά από τον Μάιο. Τον νέκταρ και το μέλι είναι λαμπερό ανοικτόχρωμο κίτρινο με υπέροχο άρωμα. Οι μέλισσες κτίζουν πολλά κεριά στο αλογοθύμαρο, όπως είναι γνωστή η σμυρνιά σε πολλά μέρη (στη Ζάκυνθο την ονομάζουν Τσαρίχα, στην Κάρπαθο Νιάκι) ένα μάλιστα χαρακτηριστικό, ίσως μοναδικό είναι ότι τα φρεσκοκτισμένα κεριά έχουν χρώμα ζωηρό κίτρινο, αντί του συνηθισμένου άσπρου. Θεωρείται και είναι σπουδαίο μελισσοκομικό φυτό, διαδεδομένο σ’ όλη την ηπειρωτική και νησιώτικη Ελλάδα.
Δημήτρης Τσέλλιος

Γεωπόνος Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ

Διευθυντής Ινστιτούτου Μελισσοκομίας

επικοινωνία: periskepsis@gmail.com

επισκεφθείτε την ομάδα μας στο facebook 

29.4.25

Τούμπα τα μελίσσια μια ... εξωφρενική μέθοδος

 Μία εξωφρενική μέθοδος που την εφαρμόζει ο μελισσοκόμος Γιάννης Κόλλιας 

Πάλι λάθος έκανα ; πάλι ανάποδα κράταγα την μηχανή!!!



Μπορείτε να μου πείτε σας παρακαλώ , ποιος τούμπαρε τα μελίσσια μου;

Ποιος έφερε τα πάνω κάτω;

Η αλήθεια είναι πως φέτος για πρώτη φορά μου σμηνούργησε μελίσσι. Όσο κι αν ακούγεται περίεργο , ο φόβος μου για την σμηνουργία με έκανε κάθε χρόνο να χωρίζω από το τέλος του Μάρτη όλα τα μελίσσια σε 2-3 ή τέσσερα σμήνη και να τα ενώνω λίγο πριν τις ανθοφορίες. Φέτος όμως μια κακή επιλογή κατασκευαστή κυψελών με καθυστέρησε με αποτέλεσμα 2 μελίσσια μου να σμηνουργήσουν . 2 από 250 δεν είναι τίποτα θα μου πείτε . Ναι αλλά όταν έκανα μια επιθεώρηση κόντεψα να το πάθω το εγκεφαλικό.
Ετσι πήρα την απόφαση να εφαρμόσω την μέθοδο ενός φίλου . Τούμπα στα μελίσσια για μια νύχτα και μετά πάλι όρθια.

Η όλη διαδικασία δεν πήρε πάνω από μισή ώρα για όλα τα μελίσσια . Μετά ύπνος και το πρωί πριν καλά καλά φέξει πάλι στο μελισσοκομείο.

Αφού έφερα τα μελίσσια στην θέση τους η περιέργεια με έτρωγε για το αποτέλεσμα. Όπως πιστεύω τρώει και εσάς. Λοιπόν . Τα αποτελέσματα δεν ήταν όπως τα περίμενα σε όλα τα μελίσσια μου. Παρατήρησα λοιπόν πως σε μελίσσια με βασιλοκέλια 4-5 ημερών το σύστημα απέδωσε 100% και δεν έμεινε τίποτα. Σε μελίσσια με προχωρημένα βασιλοκέλια το σύστημα δεν είχε επιτυχία απόλυτη αλλά σε πολύ μεγάλο βαθμό. Τώρα σε μελίσσια που είχαν σμηνουργήσει και είχαν σφραγισμένα κελιά , οι μέλισσες δεν χάλασαν κανένα , και οι μάνες που γεννήθηκαν από αυτά χαίρουν άκρας υγείας.
Συμπέρασμα : Αν λάβουμε υπόψιν μας πως η επιτυχία ήταν 100% στα μικρά βασιλοκέλια θα πρέπει να επαναλαμβάνουμε την διαδικασία κάθε 5- 6 μέρες το πολύ .
Μελίσσια που σμηνούργησαν δεν καταστρέφουν τα εναπομείναντα σφραγισμένα κελιά και θέλουν προσοχή.
Υπάρχει πιθανότητα να παίζει σημαντικό ρόλο η φυλή των μελισσών πράγμα για το οποίο δεν μπορώ να είμαι απόλυτος.
επικοινωνία:periskepsis@gmail.com

26.4.25

Πως συνενώνουμε τα μελίσσια

 Ο μελισσοκόμος φροντίζει vα έχει πάντα στο μελισσοκομείο μελίσσια δυνατά με νεαρές καλές βασίλισσες και αρκετά αποθέματα τροφής (μέλι, γύρη). Συμβαίνει όμως να βρεθούν στο μελισσοκομείο μελίσσια αδύνατα, ορφανά, ή με βασίλισσα αρρενοτόκο λόγω αμέλειας του μελισσοκόμου ή άλλης αιτίας. Τότε πρέπει τα μελίσσια αυτά να ενωθούν για να δυναμώσουν και φυσικά να γίνουν παραγωγικά. Μελίσσια αδύνατα με πληθυσμό που σκεπάζουν 2-3 πλαίσια, πιθανόν να έχουν κακής ποιότητας βασίλισσα. Η διατήρηση τέτοιων μελισσιών είναι ασύμφορη γιατί δεν είναι ικανά να δώσουν κάποια παραγωγή και να ξεχειμωνιάσουν. Στα μελίσσια αυτά συνήθως θανατώνεται η βασίλισσα πριν την ένωσή τους και τέτοια αδύνατα μελίσσια τα ενώνουμε με μέτρια ή δυνατά και ποτέ μεταξύ τους. Εξαιρούνται οι παραφυάδες που δεν πρόλαβαν να αναπτυχθούν καλά, ώστε να εκμεταλλευτούν κάποια, συνήθως όψιμη, μελιτοφορία π.χ. μελιτοέκριση πεύκου, που ενώνονται μεταξύ τους ανά δύο ή τρείς ώστε να δώσουν δυνατά μελίσσια. 

Τα ορφανά μελίσσια, αν δεν έχουμε να τους δώσουμε κάποια γονιμοποιημένη βασίλισσα έγκαιρα, συνήθως τα ενώνουμε με παραφυάδες, ή με μελίσσια που έχουν σχετικά λίγο πληθυσμό για να μη σταματήσει η ανάπτυξή τους ή χαθούν αν η εποχή είναι περασμένη (αργά το φθινόπωρο, ή  χειμώνα). Μερικοί καλά οργανωμένοι και έμπειροι μελισσοκόμοι ενώνουν μέτρια ή και δυνατά μελισσοσμήνη ανά δύο ή περισσότερα ώστε να έχουν πολύ μεγάλους πληθυσμούς για καλύτερες αποδόσεις όπως στις μελιτοφορίες πεύκου, έλατου, θυμαριού κ. ά. 
Κάθε μελίσσι έχει τη δική του χαρακτηριστική οσμή. Οι εργάτριες ενός μελισσιού μπορούν να αναγνωρίσουν τις μέλισσες της ίδιας φωλιάς. Όταν υπάρχει έξω έλλειψη νέκταρος και γύρης οι διαφορές οσμών μεταξύ μελισσιών είναι μεγαλύτερες και υπάρχουν περισσότεροι φρουροί μέλισσες. Όταν το νέκταρ και η γύρη υπάρχει σε αφθονία τότε περισσότερες μέλισσες γίνονται συλλέκτριες, λιγότερες φρουροί και επειδή η τροφή μοιάζει πολύ της μιας κυψέλης με τη διπλανή της, οι οσμές των μελισσιών μοιάζουν. Κατά τη διάρκεια έντονης μελιτοφορίας είναι ο καλύτερος χρόνος για τη συνένωση μελισσιών ενώ κατά τη διάρκεια ξηρασίας  απαιτείται περισσότερη προσοχή.
Κατά την ένωση αφαιρούμε ή θανατώνουμε τη μία από τις δύο βασίλισσες, συνήθως την παλαιότερη. Μεταξύ των μελισσοκόμων επικρατεί η άποψη, ότι αν δεν αφαιρέσουμε τη μία, οι βασίλισσες θα μονομαχήσουν και θα επικρατήσει η νεότερη. Όμως το αποτέλεσμα δεν είναι γνωστό και δεν υπάρχουν πειραματικά δεδομένα για να το επιβεβαιώσουν. Υπάρχουν πολλοί τρόποι συνένωσης μελισσιών όπως της διπλής σίτας, του αρωματισμένου σιροπιού κ.ά., αλλά η πιό απλή και αποτελεσματική είναι η μέθοδος ''του χαρτιού ή της εφημερίδας''. 
Πάντοτε φροντίζουμε το αδύνατο και συνήθως το μελίσσι που έχει τη βασίλισσα να τοποθετείται πάνω και να είναι εκείνο που του αλλάζουμε θέση (το δυνατό μένει στη θεσή του). Η καλύτερη ώρα για τη συνένωση είναι όταν οι μέλισσες βρίσκονται στη κυψέλη δηλ. λίγο πριν βραδιάσει. Αφού καπνίσουμε πρώτα, την αδύνατη ή ορφανή κυψέλη την τοποθετούμε δίπλα στη δυνατή . Μετά το κάπνισμα της δυνατής, αφαιρούμε το καπάκι και σκεπάζουμε την κυψέλη με μια εφημερίδα, εν συνεχεία ανοίγουμε με ένα καρφί ή με κάποιο ξύλο λίγες τρύπες ώστε να μη μπορούν να περάσουν από αυτές οι μέλισσες. Τοποθετούμε τα αδύνατο μελίσσι πάνω στο δυνατό  με το πάτωμα όπως είναι ή μεταφέροντας μόνο τα πλαίσιά του στο άδειο πάτωμα, καπνίζοντας συγχρόνως (Εικ.1). Προσέχουμε οι μέλισσες της πάνω κυψέλης να μην έχουν καμία άλλη έξοδο πλην της διαμέσου της εφημερίδας. Μετά από 12-24 ώρες οι μέλισσες ''τρώνε'' την εφημερίδα και γίνεται η συνένωση ομαλά, αφού προηγουμένως έγινε και η εξομοίωση των οσμών των δύο μελισσιών. Στην επόμενη επιθεώρηση, μετά 3 τουλάχιστον μέρες διαπιστώνουμε την επιτυχία της ένωσης.


   
Εικόνα 1.  Ένωση μελισσιών με τη μέθοδο της εφημερίδας. Α, Πάνω στο κανονικό μελίσσι (το οποίο έχει βασίλισσα) τοποθετούμε πρώτα ένα κομμάτι χαρτιού (εφημερίδας). Β, Προσθήκη άδειου πατώματος και τοποθέτηση των πλαισίων του  δεύτερου μελισσιού. 

Πασχάλης Χαριζάνης 
Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

επικοινωνία:periskepsis@gmail.com
επισκεφθείτε την ομάδα μας στο facebook

19.4.25

Η μέθοδος της βεντάλιας

   

 (1η ημέρα)

 
Κόβουμε παραφυάδα από το μητρικό (ένα δυνατό) μελίσσι και την τοποθετούμε 2-3 μέτρα πίσω από αυτό, έχοντας μέσα τη βασίλισσα, κλειστό γόνο και προμήθειες.
(Βρίσκουμε τη μάνα του Α1 και τη βάζουμε σε μια νέα κυψέλη Α!, μαζί με το πλαίσιο γόνου πάνω στο οποίο είναι, αλλά και τις μέλισσες που αυτό έχει. Ακόμα, παίρνουμε από το Α1 και βάζουμε στο Α! ένα πλαίσιο με τροφές και όλες τις μέλισσες που αυτό περιέχει. Τέλος, τοποθετούμε 1-2 άδεια, κτισμένα ή άκτιστα πλαίσια, τροφοδοτούμε και απομακρύνουμε την κυψέλη αυτή (Α!) 1,5 έως 2 μέτρα πίσω από την Α1. (Σχήμα 1).
 
(3η ημέρα)
 
Χαλάμε τα βασιλοκελιά από το μητρικό μελίσσι.
 
(11η ημέρα)
 
Τοποθετούμε τις νέες κυψέλες γύρω από την θέση του μητρικού μελισσιού σε σχήμα βεντάλιας, χωρίζουμε τον γόνο και τις προμήθειες ανάλογα
με το πλάνο μας σε 2-3-4 ή 5. Φροντίζουμε η κάθε κυψέλη να έχει 2 βασιλικά κελιά.Για να ενισχύσουμε τις παραφυάδες μπορούμε να δώσουμε
πληθυσμό από κάποιο δυνατό αφού τον ψεκάσουμε. (16) Η βασίλισσα θα εξέλθει.
Από τον αρχικό χειρισμό και για ένα μήνα τροφοδοτούμε με γυρεόπιτα  μετά οι κυψέλες δουλεύουν κανονικά και τις δίνουμε σιρόπι.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να προσέξουμε δυο πράγματα. Η κάθε νέα παραφυάδα που θα δημιουργηθεί, θα πρέπει να έχει απαραίτητα, τουλάχιστον ένα πλαίσιο γόνου, με ένα βασιλικό κελί και δυο πλαίσια πληθυσμό.
Ας υποθέσουμε ότι από τα 8 πλαίσια που έχει το Α1 ( τα δυο τα έχουμε ήδη αφαιρέσει κατά τον αρχικό χειρισμό), αποφασίσουμε να δημιουργήσουμε τρεις παραφυάδες.
Μοιράζουμε λοιπόν τα πλαίσια με τον γόνο, αλλά και τα πλαίσια με τις τροφές και τις μέλισσες, σε τρία ισοδύναμα μέρη, και αφήνουμε το ένα μέσα στη κυψέλη Α1, ενώ μεταφέρουμε τα δυο άλλα  μέρη σε δυο νέες κυψέλες Α2 και Α3, ίδιου χρώματος με την Α1 .
Αφού τελειώσουμε με αυτούς τους χειρισμούς τροφοδοτούμε τα τρία αυτά μελισσάκια με σιρόπι, τους περιορίζουμε την είσοδο και τα παρατάσσουμε σε μια ημικυκλική διάταξη, γύρω από την θέση που είχε αρχικά το μελίσσι . (Σχήμα 2, με σκούρο χρώμα φαίνεται η αρχική θέση του μελισσιού).
 
 
 
 
Από την 11 ημέρα που στήνουμε τη βεντάλια έως την 30 ημέρα δέν ενοχλούμε το μελίσσι για να μην κόψουν οι μέλισσες τη βασίλισσα
 
Σε 30 μέρες μετά το αρχικό χειρισμό,  επιθεωρούμε για να διαπιστώσουμε πως όλα πάνε καλά, οι μάνες έχουν αρχίσει να ωοτοκούν και τα μελίσσια μας έχουν αρχίσει να ζητάνε πλαίσια και ίσως τροφοδότηση, ανάλογα με τις υπάρχουσες ανθοφορίες.
 
Στο σημείο αυτό έχει τελειώσει το πρώτο μέρος της μεθόδου και από εδώ και πέρα έχουμε δυο επιλογές :
 
Η πρώτη είναι να διατηρήσουμε ανεξάρτητα τα τέσσερα μελίσσια μας, δηλαδή το αρχικό που αν το φροντίσουμε ανάλογα θα ανακάμψει και θα ζητήσει πάτωμα και τα τρία νέα που έχουμε δημιουργήσει, προκειμένου να κάνουμε αύξηση του μελισσοκομείου μας.
 
Η δεύτερη επιλογή είναι να συνενώσουμε τα τέσσερα μελίσσια μας για να δημιουργήσουμε όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που θα μας επιτρέψει να πετύχουμε μεγάλη σοδιά.
Σε αυτή τη περίπτωση λίγες μέρες πριν την έναρξη της βασικής ανθοφορίας- στόχο, μεταφέρουμε τα τέσσερα μελίσσια μας Α1/Α1, Α1,Α2,Α3 στο τόπο ανθοφορίας και τα συνενώνουμε με τη μέθοδο της εφημερίδας, χωρίς να αναζητήσουμε τις μάνες και χωρίς να παρεμβάλουμε βασιλικά διαφράγματα. 
 
Φροντίζουμε μόνο να βάλουμε πρώτα στο κάτω μέρος τα νέα μελίσσια και τελευταίο το μελίσσι με την παλιά μάνα. Η επιλογή αυτή μας δίνει τις περισσότερες πιθανότητες να επικρατήσει μια νέα μάνα, από τις μονομαχίες για την επικράτηση βασίλισσας, που μοιραία θα γίνουν. Ακόμα φροντίζουμε να ανοίξουμε διάπλατα την κάτω είσοδο (μοναδική) για να εξυπηρετείται ο τεράστιος αυτός πληθυσμός. (Σχήμα 3)
 
 
 Σύμφωνα με μετρήσεις που έκανε ο ίδιος ο εμπνευστής αυτής της μεθόδου, οι σοδιές που πέτυχε για τρία συνεχόμενα χρόνια, από πολλά μελίσσια μάρτυρες, ήταν εντυπωσιακές και πολύ-πολύ μεγαλύτερες από τις σοδιές των απλών διώροφων μελισσιών που δεν είχαν χωριστεί.
Εκτός όμως από αυτό, εφαρμόζοντας τη μέθοδό του, πετύχαινε και αυτόματη ανανέωση της μάνας κάθε χρόνο.
 
Κλείνοντας, να αναφέρουμε πως η μέθοδος του Prost μπορεί να προσαρμοστεί στις υπηρεσιακές ανάγκες του καθενός από εμάς και μπορεί να δεχτεί πολλές βελτιώσεις.
Η πιο χαρακτηριστική, είναι αυτή που επιλέγουν κάποιοι μελισσοκόμοι, οι οποίοι προτιμούν να εισάγουν γονιμοποιημένες βασίλισσες στις παραφυάδες Α1,Α2,Α3, αμέσως μετά την ορφάνια τους, κερδίζοντας έτσι ένα ολόκληρο μήνα ανάπτυξης, σε σχέση με αυτό που εφαρμόζει η μέθοδος του Prost, δηλαδή την φυσική δημιουργία  βασιλισσών από τις παραφυάδες αυτές.